ชายหนุ่มเรียกทั้งคู่อย่างตกใจ ไม่คิดว่าจะมาระรานถึงที่ แม่มาหาถึงห้องทำไมเขาไม่รู้ กระทั่งน้องชายมันก็ปิดปากเงียบ
“รู้ด้วยเรอะ...ว่าฉันแม่” มาดามเลโอน่ามองแม่เด็กเมื่อวานซืนแล้วต่อว่าต่อขานลูกชาย ทั้งยังเมินแม่นั่นเมื่อมันยกมือไหว้ทักทายแบบคนไทย
“สวัสดีค่ะ” ลินลดามองหน้าแม่ผัวด้วยสายตาประหม่าแต่ก็สูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ เมื่อโดนสะบัดหน้าใส่เชิดหน้าค้อนคอแทบเคล็ด
“คุณ...แม่คุณนอนตกหมอนเหรอ” ลินลดากระซิบถามหวังให้คำพูดติดตลกของเธอทำให้เขาเบาใจ
“...”
“แม่น่าจะไม่พอใจ...คุณนิ่ง ๆ ไม่ต้องพูดอะไร” ลีอันโดรพูดภาษาสเปนกับมารดา
“แม่มามีอะไรครับ” เขาถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ แต่พื้นที่นี้นับว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัว แม่จะมาย่อมต้องบอกก่อน ไม่ใช่บุกรุกมาอย่างนี้
“ฉันก็อยากมาเห็นแม่นั่นตัวเป็น ๆ น่ะสิ มันหน้าตายังไงกันทำไมลูกชายควาย ๆ อย่างแกถึงได้หลงมันนัก ว่าจะเอาหญ้ามาให้กินแทนข้าว” เลโอน่าปา
