ลินลดาออกมาเรียนด้วยหัวใจที่ยังหนักอึ้งเรื่องของตัวเองและลีอันโดรไม่รู้แล้วว่าความรักโดยที่บ้านของเขาไม่ยอมรับในตัวเธอมันจะไปกันรอดจริง ๆ เหรอ
“ลิลลี่เป็นอะไรหรือเปล่าสีหน้าเครียด ๆ” นกกระจิบเพื่อนสนิทผู้หญิงเพียงคนเดียวของลินลดาเอ่ยถามขณะอาจารย์พักเบรกครึ่งแรก
“ยายนกจิ๊บ...เธอว่าถ้าแม่ผัวไม่ชอบลูกสะใภ้ แต่งงานกันไปจะรอดไหม”
“อะไรกัน...แม่เขาไม่ชอบเธอเหรอ” นกกระจิบกระซิบเสียงเบา
“ใช่ ฉันไม่รวยไม่มีหน้ามีตา ไม่ช่วยส่งเสริมเขาก็เลยไม่ชอบ ที่จริงแม่เขาเลือกผู้หญิงคนหนึ่งไว้ให้ด้วยล่ะ” เขาบอกให้เธออย่าคิดมาก แต่ไม่คิดไม่ได้จริง ๆ
“อย่างนั้นก็แย่หน่อยนะ บ้านฉันนะพ่อเป็นคนจีน แกรู้ใช่ไหมอาม่าฉันน่าจะเป็นคนยังไง” นกกระจิบพูดถึงตรงนี้แล้วก็สงสารแม่ไม่หาย
“แล้วแม่แกอยู่รอดมาได้ยังไง” ลินลดาคิดดสภาพของแม่นกกระจิบว่าจะต้องลำบากเหมือนเป็นสาวใช้ในบ้านทาสในเรือนเบี้ยแม่สามีจะเหนื่อยขนาดไหน
