อาหารบนโต๊ะพร่องไปกว่าครึ่ง ทั้งเขาและเธอเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ อย่างเอร็ดอร่อย หญิงสาวนอกจากนั่งบนตักป้อนข้าวแล้ว เธอยังบดเบียนก้นนุ่มนิ่มคลึงลำท่อนอันใหญ่ยาวของเขาอีกด้วย
“อะ...อ่าห์...อื้อ...ลิลลี่...กินข้าว” เขาปรามไม่จริงจังนัก เพราะใครกันที่ทำให้เขาต้องมานั่งกินข้าวอยู่บนโต๊ะเนี่ย ให้ตายเถอะ!
“กินอยู่ค่ะ” ใบหน้าทะเล้นตอบเขา การได้แหย่เขาบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ นี่ทำให้เธอชุ่มฉ่ำหัวใจ
“หรืออิ่มแล้ว...เราไปทำอย่างอื่นต่อก็ได้นะ” ชายหนุ่มคว้าแก้วน้ำขึ้นดื่ม แล้วก็ยกให้เธอดื่มเช่นเดียวกัน เมื่อแก้วกระทบกับโต๊ะร่างเล็กก็ลอยหวือขึ้นตามแรงของคนตัวโตอุ้มไป เรี่ยวแรงดุจพญาช้างสารช้อนตัวเธอขึ้นแล้วก้าวฉับตามขั้นบันไดเข้าห้องของตัวเอง ไม่แวะไปห้องของเธอแบบที่ควรจะเป็น
แม้ว่าย้ายจากคอนโดเฟลิเป เธอได้ขอแยกห้องนอน แต่คนที่ติดเมียก็ย้ายไปนอนด้วยทุกคืน จากขอพื้นที่ส่วนตัวบ้าง กลับกลายเป็นเขาที่รุกล้ำพื้
