"แล้วทำไมไม่สั่งมาสองถ้วย"
"ก็พี่กินนิดเดียวเอง แบ่ง ๆ กันกิน พี่ไม่แย่งหนูกินหมดหรอกครับ"
คนพูดไม่รู้สึกกระดากปากบ้างเลยหรือไง แต่ละคำแต่ละสรรพนามที่ใช้เรียกเธอช่างน่าขนลุกซะจริง เธออยากจะอาเจียนก็กลัวจะเป็นการเสียมารยาทต่อหน้าคนอื่นอีก จึงได้แต่อดทนข่มกลั้นอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ ลับตาคนเมื่อไรเธอจะด่าให้หูชาเลยคอยดู
"สองคำพอ"
ไม่วายยังต่อรองเขาอีกหน ภาพในวันวานเหมือนย้อนกลับ เหมือนกับช่วงแรกที่พวกเขามาร้านนี้และแย่งกินไอศกรีมอย่างมีความสุข ไม่รู้ว่าทำไมต้องแย่งเหมือนกันซื้อสองถ้วยต่างคนต่างกินก็จบ เพียงแค่อยากทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากก็เท่านั้น
"ได้ครับ"
"อื้อ ยังไม่ได้ถามวิวจริงจังเลย เป็นยังไงบ้างหายไปตั้งนาน"ฃ
เป็นซันที่พูดเก่งคุยเก่ง และสอดรู้สอดเห็นเป็นชีวิตจิตใจ โซ่ถึงกับหันขวับทันที วันนี้ทำไมเมียเจ้านี่ถึงไม่มาปรับพฤติกรรมสามีของเจ้าหล่อนกันนะ
"กะ ก็ดีค่ะ วิวก็เลี้ย
