โบ้หน้าหนา

1305 คำ

"ตะ แต่...เอ่อ พี่อยากให้วิวไปด้วย" เขาผิดหวังไม่ใช่น้อย แต่ก็พยายามปรับสีหน้าให้ดูเป็นปกติที่สุดและพูดต่อ "พี่ไม่อยากให้แค่วินไป พี่อยากให้เราไปกันเป็นครอบครัว" "ให้ไปในฐานะไหนไม่ทราบคะ?" ทั้งสองคนคงคิดว่าตัวเองคุยกันเสียงเบามากแล้ว แต่ไม่รู้เพราะใครบางคนหูดีหรือตั้งใจฟังอยู่กันแน่ "เอ้า น้องวิวเป็นเมียเฮียไม่ใช่เหรอครับ ? ก็ไปในฐานะซ้อเจ๊ไง " ซันที่รู้เรื่องราวต่าง ๆ แต่แกล้งทำเป็นตีเนียนไม่รู้เรื่อง เขาว่าพลันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พอใจกับผลงานตน ที่ทำเอาพี่ชายและวิวหน้าเหวอกันทั้งคู่ "......." "......." "อาซันคงไม่รู้เรื่อง พ่อกับแม่ยังไม่เข้า ๆ กัน แม่บอกมีเหตุผลบางอย่าง" วินน้อยเอ่ยด้วยท่าทีคล้ายกับปวดใจ เขาว่าพลางหน้าเศร้าแสดงออกชัดเจน แต่กลับไม่รู้ว่าคำพูดตัวเองที่พูดตกหล่นบางคำ ทำเอาผู้ใหญ่ทั้งสองหน้าแดงกันใหญ่โดยเฉพาะหญิงสาวร่างเล็ก "ไม่เข้าใจค่ะ ไม่เข้าใจ วินพูดไม่หมดนะครับ"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม