ตอนที่ 8
ฉิบหายแล้วไง (1)
ฉันจำได้แค่ว่ามันไม่ได้จบเพียงแค่รอบเดียว เพราะหลังจากที่บอกเขาไปแบบนั้น อี้เฉินก็จับฉันลองในหลาย ๆ ท่าและยังทิ้งรอยเอาไว้แทบจะทุกที่ ตั้งแต่ลำคอ หน้าอก หน้าท้อง แผ่นหลัง ครั้งสุดท้ายก่อนที่สติจะดับภาพจะตัดไป สายตาเห็นเพียงแค่เขาดึงถุงยางออกจากท่อนเอ็นที่ยังพองโตโชว์ความมโหฬารและล้มตัวลงมานอนข้างกัน พร้อมกับพูดอะไรบางอย่างที่ฉันจำไม่ได้..
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เมื่อดวงตาที่แสบร้อนลืมขึ้นสองมือก็ดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะหันไปมองผู้ชายนอนหลับไม่รู้เรื่องราวบนโซฟา เมื่อเห็นดังนั้นสองมือจึงเริ่มก้มลงเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายทีละชิ้นมาสวมอย่างลวก ๆ เพราะคิดว่าหากเขาตื่นมาเจอในเวลานี้และถ้ารู้ว่าคนที่นอนกับเขาคือใคร จะไม่มีทางเข้าหาเขาได้อีกเป็นแน่ เมื่อคิดได้แบบนั้นการหลบไปให้ไวที่สุดถือว่าเป็นเรื่องที่ควรทำในเวลานี้
“โอ๊ย!” ความรู้สึกเจ็บแสบราวกับร่างกายน
