ตอนที่ 9
เธอมาได้ทันเวลาพอดี
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าอีกวัน ซึ่งบอกเลยว่าความรู้สึกที่ปวดหัวนั้นหนักกว่าเมื่อวานมากเป็นสิบเท่า ไม่รู้เลยว่าแบกสังขารกลับมาที่คอนโดนี้ได้ยังไง ดวงตาคมกริบจ้องมองเพดานห้องนอนด้วยความนิ่ง พยายามนึกถึงเหตุการณ์ของเมื่อคืนแต่กลับนึกอะไรไม่ออก จำได้เพียงแค่ผมกำลังทำเรื่องอย่างว่ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่จำไม่ได้แม้กระทั่งหน้าตาของเธอเป็นยังไง จำได้เพียงแค่รอยสักรูปหงส์เพลิงตัวเล็กที่อยู่ด้านหลังของเธอเท่านั้น
“แม่งเอ๊ย.. ปวดหัวฉิบหาย” ผมดันตัวเองขึ้นมานั่งก่อนจะกวาดมองรอบห้องที่มีข้าวของเพียงไม่กี่อย่างก่อนจะลงจากเตียงพร้อมทั้งยืนบิดยืดเส้นยืดสาย
สองเท้าก้าวตรงไปยังห้องครัวก่อนจะเปิดตู้เย็นที่มีเพียงน้ำดื่มไม่กี่ขวด หยิบมันขึ้นมาเปิดฝากระดกดื่มเพื่อดับกระหาย แต่ถึงแม้ว่าน้ำเย็นพวกนั้นจะผ่าลำคอมากเท่าไหร่ก็ยังไม่สามารถดับความกระหายได้เลยสักนิด สมองพลันนึกไปถึงยัยผู้ห
