ตอนที่ 23
เข้าทางแล้วขนมผิง
"ห๊า~" เสียงของผู้ชายทั้งสองดังขึ้นพร้อมกันพร้อมทั้งมองหน้ากันปริบ ๆ ทำให้ฉันได้แต่ส่งยิ้มหวานไปให้ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเกาแก้มข้างหนึ่งแก้เขินเมื่อทั้งสองนั้นมองตรงมาอย่างไม่ละสายตา
"ตกใจอะไรกันขนาดนั้นคะ ผิงแค่ล้อเล่น ล้อเล่นค่ะล้อเล่น แฮะ ๆ" ฉันหันหลังหลบสายตาของทั้งสองคนหยิบข้าวที่อุ่นไว้มาวางบนโต๊ะอาหาร แต่ทั้งสองยังคงมองหน้าฉันตาไม่กะพริบ ถึงแม้ผู้หญิงจะดูสวยเวลาถูกมองก็เถอะ แต่มองขนาดนี้ก็รู้สึกว่าสวยเกินไปหน่อยละมั้ง
"ทานข้าวก่อนค่ะ กองทัพต้องเดินด้วยท้องอย่างอื่นค่อยว่ากัน" แม้ว่าทั้งคู่จะดูเหมือนไม่ค่อยเข้าใจที่ฉันสื่อ แต่ก็ยอมให้ความร่วมมือเดินมานั่งลงทานข้าวเงียบ ๆ ฉันสังเกตได้ว่าทั้งสองนั้นเหลือบมองมาที่ฉันเป็นระยะ และบางจังหวะฉันก็หันไปฉีกยิ้มหวานให้ทั้งคู่เสียด้วยสิ
ผ่านช่วงเวลามื้ออาหารที่รู้สึกว่าได้เป็นคนที่สวยที่สุดในบ้านนี้ไปหมาด ๆ ก็เดินกล
