ตอนที่ 22
ต้องลองสักครั้ง
ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าเขาหาของใช้พวกนี้มาได้อย่างไร แต่ร่างกายนี้ก็มีปฏิกิริยาตอบสนองต่อคำพูดของเขามากอยู่ เขายังคงยืนมองฉันที่กำลังเปิดถุงนั้นดูถุงนี้ไม่ขยับไปไหน
"พี่จะซื้อผ้าอนามัยมาถมที่เหรอคะ! ทำไมมันถึงเยอะขนาดนี้" คำว่าเยอะของฉันในที่นี้คือมันแปลว่าเยอะมากแบบมาก ๆ เพราะไม่ว่าจะเป็นแผ่นอนามัย ผ้าอนามัยแบบกลางวัน ผ้าอนามัยแบบกลางคืน ทั้งมีปีกและไม่มีปีก รวมถึงผ้าอนามัยแบบกางเกง ที่เขาขนมาทุกไซซ์และแต่ละไซซ์ก็มากกว่าสี่ถึงห้าห่อ นี่เขากะจะให้ฉันใช้ไปจนถึงสิ้นปีเลยหรือไง
"ก็เหลือดีกว่าขาด.. แล้วตกลงมันใช้ได้มั้ย" ฉันหันไปมองหน้าของอี้เฉินที่เวลานี้ใบหน้าที่เคยขาวผ่องดั่งน้ำนมขึ้นสีแดงระเรื่อจนน่าหยิก ยิ่งเห็นอาการประหม่าเขินอายของเขานั้นยิ่งทำให้ริมฝีปากเรียวของฉันยกยิ้มอย่างไม่สามารถควบคุมได้แม้ว่าตัวฉันเองก็เขินอยู่ไม่น้อย
"ใช้ได้ค่ะ คือ.. พี่ออกไปก่อนได้ไ
