ตอนที่ 12
มาเป็นเด็กพี่มั้ย
ชักไม่อยากจะให้เธอกลับไปเป็นเด็กของ ภาส ซะแล้ว
ทั้งสองเดินถ่ายรูปรอบหมู่บ้านจนพลบค่ำ โดยไม่เข้าห้องพักเพราะต้องการชมไฟกลางคืนของหมู่บ้าน ศิรกร เลยพาเธอแวะร้านบะหมี่เล็กๆ ในตรอกรองท้อง เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเริ่มรู้สึกหิว
“บะหมี่ที่นี่รสชาติจะไม่จัดจ้านเหมือนบ้านเรานะ”
เขาบอกเมื่อ บะหมี่ชามโตร้อนๆ ยกมาเสิร์ฟควันที่พวยพุ่งออกจากชาม ทำให้ พราวฟ้า ตาโต
“จริงด้วย”
เธอทำหน้าผิดหวังเล็กน้อย หลังจากปรุงเสร็จแล้วเริ่มลงมือทาน ทำให้ต้องเงยหน้ากลับมาปรุงใหม่อีกรอบ
“บอกแล้ว”
ศิรกร หัวเราะ ก่อนรับบะหมี่ชามโตของตัวเองมาปรุง
“น้ำซุปเค้าจืดจริง แต่เส้นเหนียวนุ่มมากเลย ตอนเด็กที่บ้านย่าก็ขายบะหมี่แบบนี้ ทำเส้นเองขายดีมาก”
พราวฟ้า เอ่ยยิ้มๆ ตาคู่สวยวาววับเล็กน้อย เมื่อนึกถึงย่าของตัวเอง นั่นทำให้คนตรงข้ามชะงักเล็กน้อย
จะว่าไปเขาก็ใช้ เล่ห์เหลี่ยมในจุดอ่อนไหวนี้ของเธอ เพ
