ปั่ก!
"อื้อ...พี่ไค..อ๊ะอ๊ะ.." คนตัวเล็กแทบกลั้นเสียงร้องไม่เป็นถ้อยคำ ตอนที่ลาไคจับโคนขาอ่อนยกขึ้นข้างนึง แล้วงัดเอาแก่นกายเกินขนาดพองโตจ่อใส่ร่องงาม สอบสะโพกแกร่งใส่จนเข้าไปสุดความยาว
"โอ่ว...เสียวไหม.." ร่างสูงก้มกระซิบบอกใกล้กกหูบาง ปล่อยเสียงครางกระเซ้าผ่านลำคอหนา เมื่อร่องคับแคบยังรัดลำเอ็นแน่นไม่คลาย ราวจะดูดดึงของเขาทุกแรงขยับเข้าออก
"เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน..อ๊ะ...อื้อออ..อ๊ะ" ฝ่ามือบางรีบตีใส่ต้นแขนแกร่งห้ามไว้ เขายังเอาแต่ใจไม่สนว่าสถานที่นี้ไม่เหมาะสม
ลำเอ็นขนาดแข็งขึงรัวกระแทกใส่ร่องงาม ทั้งที่คนสองคนต่างยืนหันหน้าชนกัน แต่สะโพกแกร่งสอบได้อย่างบ้าคลั่ง
"แต่เสียงอื่นมันเบาไม่ได้นะ" เขาก้มเล็กน้อยช้อนเต้าอวบให้ยอดประทุมถันดีดขึ้น แล้วขบดูดดึงปานทารกหิวกระหายเต้ามารดา สร้างความเสียวซ่านให้คนตัวเล็กดิ้นพล่าน เลื่อนมือบางแทรกกุมผมกดดำ จนลืมว่าเขาเป็นผู้ใหญ่อายุมากกว่า
"อื้ออ
