สองชั่วโมงผ่านไป...
ปึก! ปึก!
ผมยังคงกระแทกกระทั้นอัดใส่คนใต้ร่างที่นอนพยายามเอามือดันหน้าท้องแกร่งของผมออก
"อะ อ๊ะ! เบาหน่อยเถอะ เตวินทร์..."
"...ฮืออออ จุกไปหมดแล้ว" ปากเล็กร้องพลางตัวสั่นไปตามแรงอัดกระแทกจากผม ซึ่งแน่นอนว่า...ผมไม่สน
ที่กระแทกแรง...ก็เพื่อให้จุกไง
ถ้าไม่จุก...มันจะเป็นการลงโทษได้ยังไง
ตับ! ตับ!
เสียงเนื้อของเรากระทบกันดังลั่นไปทั่วห้องก่อนที่ผมจะจัดการก้มลงจับมือของวาเลนที่พยายามผลักไสผมออกขึงไว้เหนือหัวพร้อมกับมองตรงไปยังตรงนั้นของคนตัวเล็กที่ปลิ้นเข้าปลิ้นออกทุกครั้งที่ผมขยับ กลีบกุหลาบที่เคยเป็นสีชมพูในตอนแรกก็แปรเปลี่ยนแดงช้ำอย่างเห็นได้ชัด มันจะช้ำก็คงไม่แปลกเพราะผมเองก็กระแทกตอกอัดร่องสาวของวาเลนมาได้สองชั่วโมงกว่าแล้ว...
"อื้อ! เตวินทร์ อ๊ะ..."
"...ฮือออออ มันจุกจริง ๆ นะ นายเบาหน่อยไม่ได้หรือไง"
"ไม่ได้" ผมตอบกลับคนใต้ร่างไปเสียงนิ่ง ทำเอาคนตัวเล็กชะ
