"หิวชะมัด" เสียงฉันเอ่ยออกด้วยความรู้สึกมึนหัวปนหิวโหยเพราะตั้งแต่ถ่ายงานจนมาถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องฉันเลยสักอย่าง นอกจากเหล้าอะนะ เฮ้อ! หิวโคตร แต่จะออกไปหาอะไรกินเองก็ไม่ได้อีก ขาฉันตอนนี้ยังไม่หายสั่นเลย แถมตรงนั้นก็ยังคงบอบช้ำอยู่ ตอนนี้ฉันจึงได้แต่นั่งรอเตวินทร์ที่อาบน้ำอยู่ในห้องน้ำด้วยความเบื่อหน่าย ใจจริงฉันอยากจะหนีกลับคอนโดตัวเองมาก แต่สังขารฉันมันไม่อำนวยไง ฉันเลยต้องมานั่งรอไอ้ผู้ชายคนนั้นอยู่แบบนี้ในชุดของเขา เพราะชุดของฉัน...หมอนั่นไม่ยอมให้ใส่ ฉันจึงจำใจนั่งใส่เสื้อยืดสีดำตัวโคร่งอยู่อย่างนี้
แอดด ไม่นานเจ้าของใบหน้าหล่อก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพเปลือยกายท่อนบนพันผ้าเช็ดตัวปกปิดท่อนล่าง
"..." ฉันก็นั่งนิ่งทำเป็นไม่สนใจคนตัวสูงที่เดินผ่านฉันไปยืนเลือกเสื้อผ้า โดยขณะที่เขากำลังหันหลังอยู่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะลอบมองไปยังแผ่นหลังกว้างของคนคนนั้นไม่ได้
ตัวหนาชะมัด..
