"อาเตโช..." เสียงชินกรณ์เอ่ยเรียกคนที่เข้ามาใหม่ขึ้นเสียงเบาด้วยสีหน้าแปลกใจ
ตึก ตึก
เตโช ไอริส ติณณ์ เวลาเดินตรงเข้าไปยังด้านในที่พ่อเลี้ยงวัยกลางคนนั่งอยู่
"โอ๊ยตายแล้ว! ชิน...วางปืนลง เดี๋ยวมันลั่น" ไอริส ย่าของเตวินทร์พูดขึ้นเสียงดังด้วยความใจหายไปกับภาพตรงหน้า ภาพของหลานชายเพียงคนเดียวของตัวเองกำลังถูกปืนกระบอกดำจ่ออยู่ที่บริเวณใบหน้า
"ชิน วางลง" เตโชผู้เป็นปู่เอ่ยบอกพ่อเลี้ยงทรงอิทธิพลเสียงนิ่ง
"ครับ?" ชินกรณ์ก็ทำหน้าเหวองุนงง
"วางปืนที่กำลังจ่อหน้าหลานชายคนเดียวของฉันที" สิ้นเสียงทุ้ม พ่อเลี้ยงวัยกลางคนก็ชะงักไป
"หลานชาย?"
"อืม นี่เตวินทร์...หลานฉัน"
"..." ชินกรณ์ก็เผลอเบิกตากว้างขึ้นมาเล็กน้อยกับสิ่งที่ได้ยินก่อนจะพยายามเรียกสติตัวเองแต่ก็ยอมลดปืนลงตามที่คนที่เขาเคารพนับถือเอ่ยบอก
"โอ๊ย! เตวินทร์ลูก เป็นอะไรไหม" ไอริสรีบเดินเข้าไปถามหลานตัวเองด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับบ่นอ
