EP.2 รุ่นพี่หนุ่มสุดหล่อ[พ่อมึงเป็นฝรั่งเหรอ]
861 คำ
ทั้งคู่เข้ารายงานตัวตามคำสั่งของมหาวิทยาลัย หลังจากนั้นก็มีวิทยากรแนะนำสถานที่ต่างๆ ภายใน และ คณะ
ซินเจียตั้งอกตั้งใจอย่างดี ต่างกับแอมที่สัปหงกเนื่องจากดูหนังจนอดหลับอดนอนทั้งคืน
"ทำไมทุกคนต้องเห็นดีเห็นงามกับกิจกรรมไร้สาระนี้ด้วยก็ไม่รู้" แอมบ่น เมื่อก่อนจะกลับบ้าน รุ่นพี่คณะเข้ามาแจ้งว่าขอให้นักศึกษาปี1 ทุกคนร่วมสังสรรค์กันเพื่อผูกสัมพันธมิตร แต่ไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัย แน่นอนว่านักศึกษาต่างตื่นเต้น ซึ่งลงมติเป็นเอกฉันท์ "แล้วให้ไปในสถานที่อโคจรแบบนั้น.."
"ไหนบอกอยากมีสังคมใหม่ไง แค่ไปเที่ยวร้านเหล้าทำโวยวายไปได้ ฮ่าๆ"
"เธอหัดแสดงความคิดเห็นต่างจากคนอื่นบ้างนะ ไม่ใช่เออ'ออตามทุกคนไปซะหมด"
"ฉันก็ไม่เห็นว่ามีอะไรเสียหายเลยนี่นา"
"เฮ้ออออ ขี้เกียจเถียง"
เมื่อจะพูดคุยกันอยู่ใต้ตึกคณะสักครู่ ทั้งคู่ก็แยกย้ายกันกลับบ้านโดยที่ซินเจียนั่งรอรถเมล์ป้ายโดยสาร
หลังจากกลับมาถึงบ้าน ก็ทำความสะอาดทั้งทำอาหารเตรียมไว้ให้ครอบครัว
เวลา 19.00 น. ผับGHG
นักศึกษาทุกคนมารวมตัวกันอย่างพร้อมเพรียง บางคนก็ถือเป็นครั้งแรกกับการมาเที่ยวในสถานที่แบบนี้ รุ่นพี่คะยั้นคะยอให้น้อง ปี1 ดื่มเหล้าที่สั่งมา แต่เนื่องด้วยอายุ18ปีแม้ตามกฎหมายจะห้ามเข้า แต่เพราะแอบเข้ามาจึงเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจของวัยอยากรู้อยากลอง ซินเจียกับแอมเดินทางมาถึงพร้อมกัน แต่ก็สังเกตว่ารุ่นพี่ที่เคยติติงเรื่องสีผมนั้นมาด้วย สายนั้นจ้องมองพวกเธออย่างไม่ชอบใจ แถมทำท่าซุบซิบนินทา
"วันนี้ได้ข่าวว่ารุ่นพี่สุดหล่อคณะบริหารธุรกิจมาด้วย" รุ่นพี่คนหนึ่งเอ่ย "เรามาหาอะไรสนุกๆ เล่นกันดีกว่า ให้ทุกคนโหวตว่าจะส่งใครไปหารุ่นพี่คนนั้น พร้อมขอลายเซ็นจากเขามาให้ได้ ถ้าทำได้จะถือว่าน้องๆ เชื่อฟังคำสั่งรุ่นพี่โดยสมบูรณ์"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น นักศึกษาปี1 พูดคุยรวมความคิดเห็น ทุกคนชี้เป้าไปที่ซินเจียกับแอม เนื่องจากหน้าตาดีแถมยังเป็นที่จับตามองอีกต่างหาก แม้ทั้งคู่จะไม่เห็นด้วยนัก แต่คะแนนที่โหวตก็เป็นไปตามคาด สองสาวเดินไปยังจุดมุ่งหมายเห็นเพียงด้านหลังของสองหนุ่มที่นั่งมุมโต๊ะVIP.ซึ่งเป็นโซฟาสีเทา
"ขอโทษนะคะ" ขณะแอมทักทาย สองหนุ่มก็หันหน้ามา ภาพที่เห็นทำให้ตกใจหนัก "พี่กราฟ!!"
"อ้าว น้องแอม"
"นี่เป็นพี่จริงๆ หรือคะเนี่ย?!"
"ไม่เจอกันตั้งนาน ยังโผงผางเสียงดังไม่เปลี่ยนเหมือนเลยนะ"
"แต่พี่ดูหล่อมากๆ เมื่อก่อนว่าหล่อแล้ว ตอนนี้ดูแบบ โอ้โหหล่อมากเลย"
ขณะที่แอมชมเชย ชายหนุ่มอีกคนที่นั่งตรงข้ามกับยื่นมือมาให้กับซินเจีย พร้อมพูดจาทักทายอย่างมีมารยาท "สวัสดีครับน้องคนสวย ชื่ออะไร พี่เห็นเงียบๆ ไม่พูดไม่จา"
"หนูชื่อซินเจียค่ะ"
"ชื่อแปลกแต่ก็น่ารักดี"
"แม่หนูเป็นคนจีน ซินเจียที่มาจาก..ซินเจียยู่อี่ซินนี้ฮวดใช้ ซึ่งในภาษาไทยโดยรวมก็แปลว่าความสมหวังความปรารถนา เป็นการขอพรนะคะ"
"ว้าว พี่เคยได้ยินอยู่บ้าง"
จุ๊บ
"!!!!" ทุกคนต่างพากันตกใจโดยเฉพาะซินเจียเมื่อชายหนุ่มโน้มลงพร้อมกับประทับจูบบนมือที่เขาจับ
ผวะ!
"ตบกูทำเหี้ยอะไรไอ้กราฟ!!" ชายหนุ่มเอะอะโวยวายเสียงดัง "เอาซะหัวกูสั่นคลอน"
"พ่อมึงเป็นฝรั่งเหรอ ทำเป็นจุ๊บมงจุ๊บมือ"
"กูก็แค่อยากแสดงวัฒนธรรมต่างประเทศให้น้องมันได้ชม มึงนี่ไม่มีอารมณ์ขันเอาซะเลย"
"กูเป็นคนไม่ใช่ไก่! จะขันได้ยังไง"
"สัดดด กวนส้นตีนตลอด ฮ่าๆ"
เมื่อเห็นสองหนุ่มโต้เถียงกัน แอมที่ยืนอยู่พร้อมกับซินเจียที่มีท่าทางเลิ่กลั่ก จึงรีบพูดจาถึงเจตนารมณ์ที่เข้ามาหา โดยแอมเป็นคนพูด
"พี่กราฟคะ คือเราโดนรุ่นพี่สั่งให้มาขอลายเซ็นใครก็ได้สักคนหนึ่ง เป็นการรับน้องนอกรอบ" สาววัยใสพูดพร้อมส่งยิ้ม กราฟมองไปยังโต๊ะที่มีกลุ่มนักศึกษาอยู่กันเป็นกลุ่มก้อนกำลังชะเง้อมองตาม
"อ๋อออ ว่าแต่เราเรียนมหาวิทยาลัยไหน"
"มหาวิทยาลัยเอกชนกลางเมืองธงสีม่วงค่ะ"
"เฮ้ยยยย เรียนที่เดียวกับพี่เลยนี่นา"
"ใช่ค่ะ รุ่นพี่พวกนั้นบอกว่าพี่กราฟเรียนอยู่บริหารธุรกิจ แถมยังเป็นหนุ่มฮอตประจำสถาบัน"
กราฟ ยกเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะกระดกดึกพร้อมทั้งเหลือบตามองซินเจียที่ยืนอยู่ริมข้าง ก่อนที่จะพูดจาด้วยน้ำเสียงแดกดัน "แล้วทำไมเธอถึงไม่พูดบ้าง..กลัวดอกพิกุลจะร่วงออกจากปากหรือไง หึ"
- ผู้เขียน
