บทที่ 22
ผีปอบ 1
ทัตเทพตัดสินใจกลับมาที่บ้าน ในตอนนั้นเองก็ได้เห็นคุณยายของลลิตล้วงเครื่องในไก่ออกมากินอย่างมูมมาม
ชายหนุ่มไม่ได้มีอาการตกใจแต่อย่างใด ถ้าคิดว่าอยู่แล้วว่าคุณยายของลลิตค่อนข้างแปลก พยายามหลีกเลี่ยงเขา และบางครั้งดวงตาคู่นั้นราวกับกระหายเลือดแปลกๆ เขาจึงเฝ้าสังเกตการณ์ตลอดสองวันที่ผ่านมา
แต่การเฝ้าสังเกตการณ์จากที่ไกลๆ นั้นมีข้อจำกัด อีกทั้งตัวทัตเทพเองในตอนนี้พลังยังอ่อนแรงลงกว่าแต่ก่อน เขาจึงไม่แน่ใจว่าคุณยายของลลิตเป็นตัวอะไรกันแน่ แค่ถูกผีร้ายเข้าสิงแบบเข้าๆ ออกๆ หรือถูกช่วงชิงดวงจิตไปแล้ว
ซึ่งการจะตรวจสอบนั้นง่ายมาก แค่มองตาหรือแตะต้องเนื้อตัว แต่ในสถานการณ์แบบนี้ที่คุณยายของลลิตหลีกเลี่ยงตน กลัวว่าจะเกิดความอึดอัดใจต่อกัน เพราะตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจเลย
แต่ในตอนนี้เขาได้รู้อย่างหนึ่งนั้นก็คือ… คุณยายของลลิตเป็น…!!
“มึงไม่คิดจะปิดบังตัวตนแล้วสินะ อีผีปอบ!”
“ฮี่ๆๆ
