บทที่ 6
เจ็บค่ะ พ่อหมอ
“หรือมึงจะปล่อยให้ชีวิตมึงชิบหาย บอกไว้ก่อนนะว่าถึงมึงตายไป ของจากตัวมึงก็ยังอยู่เพียงแต่มันไม่สามารถควบคุมมึงได้ แต่จำที่กูบอกได้มั้ย ว่าของที่มึงโดนมันเป็นคุณไสยซับซ้อนหลายชั้น ถึงมึงแก้ปัญหาโดยการตายไป ก็ยังมีคุณไสยที่ยังไม่ได้แก้และแก้ได้ยาก เนื่องจากตัวมึงตายไปแล้ว จะเอาอะไรไปแก้กับคนตาย”
ลลิตนิ่งฟัง ดวงตาที่ปิดสนิทอยู่นั้นเปิดเปลือกตาออกมา ดวงตาของเธอเห็นดวงวิญญาณซึ่งตามหลอกหลอน ตามติดเธอมาตลอดสามเดือน และลลิตก็หวาดกลัวมันอยู่ตลอด...
“ส่วนคุณไสยซับซ้อนที่กูพูดถึงมันเกี่ยวข้องกับครอบครัวของมึงด้วย มึงคงไม่คิดว่าที่บริษัทของพ่อมึงล้มละลาย แม่ของมึงป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาล แถมในระหว่างทางยังเกิดอุบัติเหตุ ตอนนี้ก็ยังไม่ได้สติทั้งคู่ มันเเป็นแค่เพียงเรื่องบังเอิญหรอกนะ”
ดวงตาเดียวคงจะจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่หวานซึ่งฉายแววความเศร้าสร้อยและหมดหวังอย่างเห็นได้ชั
