บทที่ 13
ความรู้สึกแปลกๆ
…ใช่แล้ว รักยมมันพูดถึงด้ายแห่งโชคชะตา ทำให้กูสงสัย กูกับอีนี่มีโชคชะตาต่อกันเหรอวะ แล้วเป็นโชคชะตาในทางไหนกัน? อย่าบอกนะว่า…
ดวงตาเรียวคมจดจ้องมองลลิตนิ่ง สายตานั้นทำเอาลลิตรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ สองแขนที่โอบกอดอยู่ค่อยๆ คลายออก แม้เธอจะหวาดกลัวมากแค่ไหน แต่จะให้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งชั่วข้ามคืนกับผู้ชายที่ไม่ได้รัก โดยไม่มีเหตุผลอันสมควรอีกก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีเลย
“ก็ได้”
“…?” ดวงตากลมโตจ้องมองทัตเทพอย่างมีคำถาม
“กูให้มึงนอนด้วยก็ได้”
“ตะ แต่ฉันจะนอนเฉยๆ นะคะ ไม่ทำอย่างอื่น… เด็ดขาด!!”
“กูไม่ได้ของขาดถึงขนาดต้องปลุกปล้ำคนขี้กลัวอย่างมึง”
…แต่เมื่อกี้เขาบอกว่าจะปลุกปล้ำฉันนี่ พ่อหมอคนนี้นี่!...
ลลิตนึกในใจอย่างขุ่นเคือง ก่อนที่หญิงสาวจะเดินตามทัตเทพไปที่ห้องของเขา ซึ่งอยู่ไม่ไกลกันสักเท่าไหร่
เมื่อเห็นเตียงนอน ดวงหน้าหวานก็แดงระเรื่อขึ้นมา เพราะที่นี่เป็น
