บทที่ 35 ดูแล [TUDTATP:PART] เป็นเพราะเมื่อคืนจัดหนักไปหรือเปล่าวะ? ผมจ้องมองลลิตที่ยังคงนอนหลับตาพริ้ม แม้ว่านี่มันจะบ่ายโมงแล้วก็ตาม แต่พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อ่า แม่ง… ลลิตนี่มันเด็ดจริงๆ อึดด้วย ผมเพิ่งปล่อยให้ลลิตนอนก็ตอนตีห้านี่เอง “ลลิต…” อันที่จริงก็อยากปล่อยให้เธอนอนต่ออยู่หรอกนะ แต่ว่านานมากกว่านี้เดี๋ยวคืนนี้จะนอนไม่หลับ แถมยังไม่ได้กินอะไรเลย ยิ่งตัวเล็กๆ อยู่ ขืนตัวเล็กไปมากกว่านี้ได้กลายเป็นขี้ก้างแน่ๆ “ลลิต ตื่นมากินข้าวก่อน...” “อืม...” ลลิตลืมตาขึ้นมองผม ผมจึงส่งยิ้มไปให้ แต่นอกจากจะไม่ยิ้มให้ผม เธอยังหันหลังให้ผมด้วย มึงนี่แม่ง...! “ลลิต...” “อือ” “ไปกินข้าวก่อนเร็ว” “พี่ทัตไปเลย” เสียงของลลิตแหบพร่าเล็กน้อย คงจะเพราะเพิ่งตื่นนอนล่ะมั้ง “ไม่เอาน่าลุกขึ้นมาเลย” พยายามดึงคนตัวเล็กขึ้นมา แต่ลลิตก็ยังดื้อดึงจนผมต้องอุ้มเธอขึ้นมาแทน “พี่ทัต! เมื่อคืนลลิตเ