ตอนที่ 11
"เจ้าขา เป็นอะไรลูก!? " แม่รีบวิ่งเข้ามาหาฉันทันทีที่เห็นฉันเดินเอามือกุมท้องลงจากรถของพี่เตอร์ ส่วนพี่เตอร์ก็ลงจากรถมาแล้วยืนดูเฉยๆ
ใช่แล้ว! เขายืนดูฉันที่กำลังลงจากรถเขาอย่างทุลักทุเล คนอะไรใจดำชะมัด!
"สวัสดีครับคุณน้า" พี่เตอร์ยกมือไหว้แม่ฉัน
"จ้ะลูก...ว่าแต่เกิดอะไรขึ้นเหรอ" แม่รับไหว้พี่เตอร์ก่อนจะถามขึ้นพร้อมกับมองฉันกับพี่เตอร์สลับกันอย่างงุนงง
"เจ้าขาปวดท้องค่ะแม่..." ฉันตอบแม่ไปพร้อมกับแม่ที่เข้ามาประคองฉัน
"ไปกินอะไรผิดมาหรือเปล่าลูก" แม่ถามฉัน
"เห็นบอกว่าเป็นโรคกระเพาะน่ะครับ" พี่เตอร์บอกแม่ฉันแล้วหันมองฉันแวบนึง
"หืม? เจ้าขาเป็นโรคกระเพราะเหรอ" แม่ขมวดคิ้วแล้วหันมามองหน้าฉันอย่างสงสัย ก็จะไม่ให้สงสัยได้ยังไงล่ะ ก็ฉันไม่ได้เป็นโรคกระเพาะอะไรนั่นจริงๆ สักหน่อยแล้วก็ไม่เคยเป็นด้วย ไม่เคยมีประวัติการเป็นโรคอะไรเกี่ยวกับท้องไส้เลยต่างหาก
"เอ่อ...เจ้าขาคิดว่ามันน่า
