แม้จะยังลืมใครบางคนไม่ได้

2072 คำ

ตอนที่ 21 Patter talk. หนึ่งสัปดาห์ต่อมา~ "พี่เตอร์ เจ้าขาหิวขนม~" ผมละสายตาจากแฟ้มงานที่ผมหอบกลับมาทำที่คอนโดฯ หันไปมองคนที่กำลังนอนดูทีวีอยู่อย่างสบายใจ "แล้วที่วางอยู่ข้างหน้านั่นไม่ใช่ขนมหรือไง" ขนมวางอยู่เต็มโต๊ะ ยังจะเอาอะไรอีก "ก็ใช่ แต่มันไม่ใช่อันที่เจ้าขาอยากกินนี่" เธอลุกขึ้นมานั่งแล้วยู่ปากใส่ผม "ไม่ต้องกิน เดี๋ยวก็ต้องกินข้าวเย็นกันแล้ว" พูดจบผมก็ก้มหน้าทำงานต่อ "ไหนบอกจะตามใจไง ชิ! " เจ้าขาบ่นขึ้นมาเบาๆ ก่อนจะล้มตัวลงนอนตามเดิม พลางกดเปลี่ยนช่องทีวีไปมาอย่างหงุดหงิดที่โดนขัดใจ "...แล้วจะกินแบบไหน" สุดท้ายผมก็ต้องเป็นฝ่ายยอม ผมไม่น่าไปรับปากเธอเลยจริงๆ ว่าจะยอมตามใจเธอน่ะ "อะไร" เจ้าขาหันมามองผมตาขวางนิดๆ "ขนมน่ะ อยากกินแบบไหน" "จะไปซื้อให้เหรอ" เธอถามผมตาลุกวาวทันที ให้ตายสิ! ยายเด็กคนนี้นี่. "อืม เร็วๆ จะกินแบบไหน" ผมเร่งเธอ เพราะผมยังเหลืองานที่ต้องทำอีกเยอะ "

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม