ตอนที่ 30
ผมเงียบไปนาน กว่าจะตอบมันออกไป
"กู...ไม่ไป"
[เฮ้ย! เป็นไปได้ไงวะ มึงไม่อยากรู้เรื่องพะแพงแล้วเหรอ]
ไอ้ทราฟฟิคถามผมกลับมาอย่างตกใจที่ได้ยินผมปฏิเสธที่จะไปเจอมันคืนนี้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจะตอบตกลงไปอย่างไม่ลังเล แต่ตอนนี้...ผมตัดสินใจแล้ว
"ไม่" ที่ไม่ไปไม่ใช่ไม่อยากรู้ ผมยังอยากรู้เรื่องราวและความเป็นไปของพะแพงอยู่เหมือนเดิม
แต่...
ผมมองไปที่เจ้าขาอีกครั้ง...ซึ่งตอนนี้เธอก็มองมาที่ผมอย่างสงสัยอยู่เหมือนกัน
"? "
ที่ผมไม่ไป...ก็เพราะว่าผมไม่อยากทำให้ผู้หญิงที่นั่งมองผมอยู่ตอนนี้รู้สึกไม่ดีหรือรู้สึกแย่ ผมคิดว่าที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้ผมก็ทำร้ายเจ้าขามามากพอแล้ว ผมไม่อยากให้เจ้าขารู้สึกแย่ไปกว่านี้...
และใช่ ตอนนี้ผมพูดได้เลยว่า...ผมแคร์ความรู้สึกของเจ้าขามากกว่า มากกว่าความอยากรู้ของตัวเอง
[ลืมได้แล้วว่างั้น?] ส่วนไอ้ทราฟก็ยังคงถามผมต่อ เพราะว่าผมเคยรักพะแพงมาก มันก็ไม่แปลกถ้า
