ติดต่อไม่ได้...

1982 คำ

ตอนที่ 32 00.00 น. -พี่เตอร์- "ฮัลโหลลล" ฉันกดรับสายพร้อมกับกรอกเสียงลงไปทันทีที่เห็นชื่อของคนที่โทร. มา [นอนยัง] "ยังไม่นอนค่ะ เจ้าขาก็รอพี่อยู่ไงคะ แล้วนี่พี่เตอร์กลับหรือยังคะเนี่ย" [เอ่อ...เจ้าขาพี่จะโทร. มาบอกว่า...] "ว่าไงคะ" ฉันถามไปพร้อมกับพลิกตัวนอนหงายลงบนที่นอนอย่างสบายๆ เพราะตอนแรกนอนคว่ำอ่านนิยายอยู่ [คือวันนี้พี่น่าจะได้กลับดึกหน่อยนะ เรานอนเลยก็ได้ไม่ต้องรอพี่] "อ้าว!? แต่นี่ก็เที่ยงคืนแล้วนะ พี่จะกลับดึกแค่ไหนเหรอ" อยู่ๆ ฉันรู้สึกหวิวๆ ที่ใจขึ้นมาแปลกๆ ยังไงไม่รู้แฮะ [ก็คงจะ...อีกสักพักใหญ่ๆ] "อ๋อ โอเคค่ะ งั้นเจ้าขานอนก่อนก็ได้ เจ้าขาเริ่มง่วงขึ้นมานิดๆ แล้ว" [ครับ เจ้าขา พี่ขอโทษนะที่พี่ผิดคำพูดที่บอกจะรีบกลับ] "ไม่เป็นไรเลยค่ะ อยู่กับเพื่อนก็ต้องมีติดลมกันบ้าง เจ้าขาเข้าใจค่ะ" ก็...ไปดื่มกับเพื่อนนี่นะ คุยถูกคอก็ต้องมีต่อกันบ้าง อีกอย่างนี่ยังไม่ถึงเวลาผับปิด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม