จะทำให้เขาลืมให้ได้

2998 คำ

ตอนที่ 24 [สรุปก็คือวันนี้คือเราก็จะไม่กลับบ้านอีกแล้วใช่ไหม] ป๊าถามฉันขึ้นมาหลังจากที่ฉันโทร. ไปบอกว่าวันนี้ฉันจะไม่กลับบ้าน (อีกแล้ว) "ค่ะป๊า...เจ้าขามีโพรเจกต์ต้องปั่นต่ออีกนิดหน่อยอะ" ขอโทษที่ต้องโกหกนะคะป๊า สัญญาว่าถ้ากลับบ้านไปเจ้าขาจะทำความดีทดแทนที่เจ้าขาได้โกหกป๊าในวันนี้ [ถ้าเหนื่อยก็พักบ้างนะลูก หรือถ้ามีปัญหาอะไรก็มาปรึกษาป๊าได้] "ค่ะป๊า เจ้าขายังไหวอยู่" [เรารู้ใช่ไหมว่าป๊ากับแม่รักแล้วก็เป็นห่วงเรามาก] ป๊าถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ทำไมฉันรู้สึกได้ถึงความไม่ปกติ เหมือนมีอะไรแฝงอยู่ในคำถามของป๊า หรือว่าป๊าจะไปรู้อะไรมา...แต่คงไม่ใช่หรอก ฉันคงจะคิดมากไปเอง "เจ้าขารู้ค่ะ เจ้าขาก็รักป๊ากับแม่มากเหมือนกันนะคะ" [อืม...เราไปทำงานต่อเถอะ เดี๋ยวป๊าจะบอกแม่เราให้] "ค่ะ ขอบคุณนะคะ...เจ้าขารักป๊านะ" [อืม...ป๊าก็รักเราเหมือนกัน] จากนั้นป๊าก็วางสายไป ส่วนฉันก็ยังยืนเล่นอยู่นอกร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม