พราวฟ้านั่งเครียดหนักอยู่ภายในห้องทำงาน เพราะเธอมัวแต่คิดและเป็นห่วงความรู้สึกของพิมพ์ดาวน้องสาวฝาแฝด เรื่องราวตอนนี้มันวุ่นวายไปหมดจนเธอไม่มีสมาธิที่จะทำงานเลยด้วยซ้ำ
เมื่อถึงเวลาเลิกงานพราวฟ้าก็รีบกลับบ้าน โดยที่เธอได้ลืมเรื่องงานเลี้ยงสำคัญที่จะต้องไปในตอนเย็น ถึงแม้ว่าเลขาได้มาบอกเธอล่วงหน้าแล้ว
หลังจากที่มาถึงบ้านพราวฟ้าก็สัมผัสได้ถึงความเงียบสงบและว่างเปล่าต่างจากทุกวัน เมื่อไม่มีใครอยู่บ้านเลยสักคน
“คุณพราวเลิกงานแล้วเหรอคะ” มีเพียงแม่บ้านที่เอ่ยถามพร้อมกับถือน้ำเย็นๆ มาให้เธอ
“ค่ะ แล้วไม่มีใครอยู่บ้านเลยเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามเสียงเรียบ
“ออกไปข้างนอกกันหมดเลยค่ะ”
ยังไม่ทันที่พราวฟ้าจะได้ถามอะไรต่อเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังแทรกขึ้นมา จนทำให้เธอต้องหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าสะพายขึ้นมาดู
“สวัสดีค่ะ” พราวฟ้าทักทายคนในสายทันทีหลังจากที่เธอกดรับสาย
(คุณพราวอยู่ไหนคะ) เสียงของเลขา
