พรึบ!
พราวฟ้ารวบรวมสติที่มีอยู่อันน้อยนิดและรวบรวมกำลังที่มีผลักหน้าอกแกร่งของชายหนุ่มให้ออกห่างทันที ถ้าช้ากว่านี้ร่างกายเธอคงพ่ายแพ้ให้กับการกระทำของเขาอย่างแน่นอน
โชคดีที่มีคนเดินผ่านมาอนาวินจึงยอมปล่อยหญิงสาวไปก่อน เพราะกลัวว่าคนอื่นจะมองไม่ดีจนทำให้เธอเสียหายได้
เมื่อคนเดินผ่านไปแล้วอนาวินก็จับร่างบางมาจูบอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้เขากลับแกล้งทำท่าทางเหมือนคนเมาที่ไร้สติและทำเหมือนกับว่าเขาไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
ร่างบางพยายามดิ้นและต่อต้านการกระทำของอีกฝ่าย แต่ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งจูบและกอดเธอแรงมากขึ้น จนเธอหายใจแทบไม่ทัน มือบางทุบหน้าอกแกร่งรัวๆ เพื่อให้เขาหยุดแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล
“อื้อ! อ่อย!” พราวฟ้าดิ้นสุดกำลังจากจูบที่เร่าร้อนก็เริ่มดุดันมากขึ้น
“ฉันไม่ใช่พิมพ์ดาว” เมื่อได้รับอิสระพราวฟ้าจึงต้องรีบบอกความจริงให้อีกฝ่ายได้รู้ทันที เพราะไม่มีอะไรที่เธอจะต้องปิด
