ตอนที่ 8 | สุขสม NC++

1149 คำ
ขณะที่หญิงสาวกำลังตกตลึงในความใหญ่โตของชายหนุ่ม เขาก็ไม่รอช้ารีบพาร่างกำยำลงมาทาบทับร่างเล็กทันที เพราะเขาเองก็ทนความสวยของเธอไม่ไหวแล้วเช่นกัน ใบหน้าหล่อซุกไปที่เต้าอวบอิ่ม ขณะที่ใช้เข่าดันขาเรียวออกกว้างพอที่เขาจะแทรกตัวเข้าไปได้ เรียกได้ว่าอนาวินรอเวลานี้มานานมาก เพราะที่ผ่านมาเขาต้องอดทนอดกลั้นทำตัวเป็นสุภาพบุรุษและให้เกียรติเธอ แต่ต่อจากนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเขาก็พร้อมที่จะรับผิดชอบในความรู้สึกและการกระทำของตัวเอง เพราะเขามั่นใจว่าพิมพ์ดาวคือผู้หญิงที่เขารักและอยากจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกับเธอไปตลอดชีวิต “อย่าค่ะ! อ่ะ!!” เสียงครางหวานดังขึ้นมาขณะที่ชายหนุ่มจับท่อนเอ็นไปถูไถกับร่องชื้นแฉะ ความเสียวแผ่ซ่านไปทั่วร่างจนอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงและเป็นเรื่องยากเกินที่จะต้านทาน “อ่าส์!” ร่างกำยำเกร็งเครียดด้วยความทรมานเมื่อร่องรักปิดสนิททำให้เขาเข้าไปได้เพียงแค่ส่วนหัวบานหยักเท่านั้น อารมณ์ความต้องการเพิ่มมากขึ้นทุกวินาทีจนไม่อาจต้านทานและอดทนต่อความรู้สึกที่มีได้ ไม่ว่าหญิงสาวใต้ร่างจะปฏิเสธแต่เขาก็ไม่สามารถหักห้ามใจตัวเองเอาไว้ได้ “อย่าเกร็งสิครับ” น้ำเสียงแหบพล่ากระซิบข้างหูของหญิงสาวที่นอนปรือตาด้วยความเสียวที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน เขาคือจูบแรกและเขาคือผู้ชายคนแรกในชีวิตของเธอ มือหนาชักรูดแก่นกายใหญ่ก่อนจะจ่อไปที่ร่องรักสีสวยอีกครั้ง ริมฝีปากหนาก็ดูดเม้มยอดอกอวบอิ่มเพื่อปรนเปรอให้หญิงสาวคล้อยตาม ก่อนที่เขาจะทำทุกอย่างได้สำเร็จ “อึก! อะ! เจ็บ!” ความเจ็บปวดที่ได้รับสั่งให้มือเล็กต้องผลักหน้าอกแกร่งให้ออกห่าง แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อทุกอย่างมาไกลเกินกว่าจะย้อนกลับไปได้ “เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้วครับ” น้ำเสียงอบอุ่นกระซิบบอกหญิงสาวด้วยความรู้สึกที่แปลกใหม่ ซึ่งเขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน อนาวินตามสืบและคิดมาตลอดว่าพิมพ์ดาวเคยผ่านผู้ชายมาแล้ว แต่ความจริงวันนี้ทำให้เขาตกใจเป็นอย่างมาก จนเขาต้องมองดูใบหน้าสวยอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ แต่ไม่ว่าจะมองยังไงเธอก็คือพิมพ์ดาว ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือผิวพรรณดูยังไงก็เป็นพิมพ์ดาวแน่ๆ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวนิ่งไปและไม่มีท่าทีปฏิเสธ ร่างกำยำก็ไม่รอช้าขยับสะโพกหนาในจังหวะที่เนิบนาบเพื่อให้อีกฝ่ายได้ปรับตัวกับความใหญ่โตของเขาก่อน ใบหน้าหล่อก้มมองแก่นกายใหญ่ที่ผุดเข้าออกในร่องรักพร้อมกับมีเลือดสีแดงสดเคลือบแก่นกายใหญ่เอาไว้ ยิ่งทำให้เขาแปลกใจมากขึ้นเมื่อสิ่งที่คิดแตกต่างจากความจริงเป็นอย่างมากจนน่าตกใจ พราวฟ้ามองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยความหลงใหล จากความเจ็บปวดก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆ เข้ามาแทนที่ ถึงจะเป็นครั้งแรกที่เจอกันแต่เขากลับทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจไม่น้อย “อะ! อ่ะ!” เสียงครางหวานดังขึ้นมาเป็นระยะตามจังหวะของความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มมอบให้ เอวหนาสอบสะโพกเข้าออกอย่างถี่รัวและถึงใจมากขึ้นตามจังหวะอารมณ์ที่ดิบเถื่อนและดุดันเพิ่มมากขึ้น ร่องรักก็บีบรัดแน่นจนร่างกำยำแทบจะทนไม่ไหว แต่เขาก็ต้องอดทนเพื่อที่จะรอปลดปล่อยพร้อมกับหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่าง พับ! พับ! พับ! ร่างสวยแอ่นหน้าอกอวบอิ่มรับลิ้นร้อนที่ปรนเปรอความเสียวให้เธออย่างถึงใจ เรียกได้ว่าเขาทำถึงและปรนเปรอความเสียวให้เธอทั้งช่วงบนและช่วงล่างพร้อมกันอย่างถึงใจ “อือ! อ่ะ! อ๊ะ!” ร่างสวยโยกไปตามแรงกระแทก พราวฟ้าไม่คิดเลยว่าครั้งแรกจะทำให้เธอมีความสุขและรู้สึกดีมากขนาดนี้ บรรยากาศรอบข้างก็เป็นใจมีเพียงแสงจันทร์และแสงดาวที่เปล่งประกายท่ามกลางลมทะเลที่พัดผ่าน ถึงอากาศจะเย็นสบายแต่สองร่างกลับมีเหงื่อซึมจากบทรักอันเร่าร้อน “อ่าส์!” ร่างกำยำครางเสียงกระเส่า ในขณะที่สะโพกหนายังคงกระแทกใส่ร่างเล็กไม่หยุดหย่อน ร่องรักที่คับแน่นก็บีบรัดลำใหญ่จนแทบจะทนไม่ไหว ความสุขสมวิ่งวนไปทั่วทั้งร่างกาย เรียกได้ว่าทั้งฟินทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน ตับ! ตับ! ตับ! “อื้อ! อ๊ะ! อ๊ะ!” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังผสานกับเสียงครางหวาน ยิ่งได้ยินเสียงครางเสียวของหญิงสาวก็ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของอนาวินให้ลุกโชนมากขึ้น พราวฟ้าปรือตามองชายหนุ่มตรงหน้าสมองขาวโพลน แขนเรียวโอบกอดคอของอนาวินอย่างลืมตัวเมื่อร่างกายถูกความเสียวซ่านครอบงำจนลืมความถูกผิดไปชั่วขณะ “แน่นไปหมด!” ใบหน้าหล่อเหยเกด้วยความทรมานเมื่อร่องรักที่รัดแน่นขมิบถี่ขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งบ่งบอกถึงความหมายบางอย่าง อนาวินไม่รอช้ารีบสอบสะโพกถี่รัวและถึงใจมากขึ้นเมื่อความสุขสมรออยู่ไม่ไกลและอีกไม่นานก็จะถึงปลายทางของความสุข “อ่าส์! / อร๊าย!” ทั้งสองครางผสานเสียงกันออกมาด้วยความสุขพร้อมกับน้ำกามสีขาวขุ่นที่ถูกปลดปล่อยเข้าไปในร่องรักทุกหยาดหยุด ร่างหนาฟุบหน้าลงที่หน้าอกอวบอิ่มราวกับคนหมดเรี่ยวแรง บทรักเพียงแค่รอบเดียวแต่กลับทำอนาวินเหนื่อยหอบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ริมฝีปากหนาจูบลงที่หน้าผากมนอย่างอ่อนโยนและแผ่วเบา ทำให้พราวฟ้ารู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมาอีกครั้งอย่างลืมตัวว่าแท้จริงแล้วเธอไม่ใช่แฟนตัวจริงของเขา อนาวินหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาใส่ให้เรียบร้อยก่อนที่เขาจะอุ้มหญิงสาวเข้าไปนอนภายในเรือด้วยความเป็นห่วง เพราะยิ่งดึกอากาศก็เริ่มหนาวเย็น ถ้าขืนอยู่นานกว่านี้อาจจะทำให้ไม่สบายได้ หลังจากที่พาหญิงสาวไปเข้าห้องน้ำเสร็จอนาวินก็อุ้มเธอมาส่งที่เตียงนอน เรียกได้ว่าเขาดูแลและเอาใจใส่เธอเป็นพิเศษ “ฝันดีนะครับ” น้ำเสียงอบอุ่นพูดข้างหูของหญิงสาว จนทำให้พราวฟ้าเผลอยิ้มออกมาพร้อมกับหัวใจที่พองโตราวกับคนมีความรัก ก่อนที่อนาวินจะนอนข้างๆ และกอดเธอเอาไว้ด้วยความอบอุ่น .. เขาเป็นแฟนน้องสาวเธอนะพราวฟ้า!! ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม