วาตะ....
ตอนนี้เราสองคนกลับมาถึงบ้านกันแล้วครับลงรถปุ๊บนานะก็วิ่งมากอดเนยแล้วก็วิ่งมากอดผม
"น้องคิดถึงปะป๊ากับมี๊ที่สุดค่าาา" แค่ได้ฟังเสียงของลูกสาวเขาก็แทบจะลืมเรื่องเครียดๆ ที่คิดมาตลอดทางเลยครับ
"มี๊ก็คิดถึงนานะนะคะ มี๊มีของฝากมาด้วยน๊าดูสิ๊ชอบมั้ยคะ" เนยเดินไปหยิบตุ๊กตาสาวชาวเกาะบนรถออกมาแล้วยื่นให้กับนานะ พอได้เห็นของฝากถูกใจก็ยิ้มไม่หุบเลยครับ
"น่ารักที่สุดค่าามี๊ แล้วปะป๊ามีของฝากน้องมั้ยคะ" ลูกสาวตัวแสบหันมาถามของฝากจากเขาทันทีโชคดีที่เนยบอกให้ซื้อมาคนละตัวเพราะเชื่อว่านานะต้องทวงแน่ๆ ไปสองคนต้องได้สองชิ้นซึ่งก็จริงๆ ด้วยครับ เขารีบเดินไปหยิบตุ๊กตาอีกตัวออกมายื่นให้นานะตัวนี้เป็นผู้ชายครับ
"เย้ๆๆๆ น้องตุ๊กตามีเพื่อนแล้วค่าาา น้องผู้หญิงน้องผู้ชาย มี๊ขาาา....น้องอยากมีเพื่อนบ้างงง"
"น้องอยากไปโรงเรียนเหมือนมี๊เหรอคะ" เนยคิดว่านานะคงอยากไปโรงเรียนซึ่งเขาก็คิดแบบนั้นนะ แต่....
