ใบหน้าแดงก่ำซ่อนความเศร้าไว้ในอกขณะเท้าทั้งสองข้างเดินเข้าคฤหาสน์ราวเกือบสามทุ่มกว่า เธอปลดปล่อยความเศร้าผ่านหยาดน้ำตาตั้งแต่เพนต์เฮาส์สุดหรูกระทั่งในรถเมื่อครู่หญิงสาวยังต้องนั่งฝืนกลั้นก้อนสะอื้นยาวนานเกือบยี่สิบนาที กว่าจะพาตัวเองออกจากวังวนเหล่านั้นไม่ง่ายเลย ญดารินกำหมัดพลางพึมพำประโยคเดิมซ้ำไปซ้ำมา
หัวใจเธอกำลังป่วยแต่จะไม่เป็นไรใช่ไหม…
สักวันมันต้องหายดี อีกทั้งบทเรียนครั้งนี้สอนให้หญิงสาวเรียนรู้สามสิ่งซึ่งไม่อาจหวนคืนมาได้อีกคือคำพูด ความรู้สึกและเวลา ไม่ว่าอนาคตต่อให้พยายามชดใช้บางส่วนที่หายไปคงไม่มีทางสำเร็จ ฉะนั้นจมดิ่งกับห้วงความทุกข์แทบเป็นแทบตายยิ่งไม่ส่งผลดีกับตนเอง กลับมาเจอกันคราวนี้อย่างน้อยเธอควรถือโอกาสจัดการเรื่องปุรินให้เรียบร้อยเพราะยื้อต่อไปยิ่งเปล่าประโยชน์
ซากปรักหักพังในความสัมพันธ์ของเราควรจบลงด้วยใบหย่าสักที เศษรักที่เขามองว่าไร้ค่าจากนี้เธอก็ไม่ต้องการอีกเ
