“น้ำเน่าสิ้นดี” เมษาอดไม่ได้ที่จะเหน็บแนม แต่ทำไมนะความเคืองโกรธ น้อยใจที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ หายไปหมดเลย “เราเข้าใจกันแล้วนะ!” เมษาพยักหน้า “...พรุ่งนี้ขออกจากโรงพยาบาลดีกว่า เบื่อที่นี่จะแย่แล้ว ทำอะไรต่ออะไรไม่สะดวกเลยสักนิด” เมษาอยากจะดึงแขนเขามากัดให้เลือดไหลนัก คนอะไรหื่นได้ทุกนาทีเลยสินะ!!! “พี่ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วค่ะ...เมษาดีใจนะคะที่ได้ยินพี่คิ้วท์พูดอะไรเลี่ยนๆ ไม่มีแล้วใช่มั้ยคะ เรื่องเสี่ยงๆแบบนี้...” “ไม่มีแล้ว ป่านนี้โอนีล คงถูกรวบตัวพร้อมหลักฐานแบบที่ดิ้นแทบตายก็ได้ตายสมใจเลย..." “โอเคค่ะ...แต่อย่างไรแล้วเมษาก็ต้องกลับ กลับไปหาพ่อค่ะ เมษาจากท่านมานานแล้ว ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง?” “ชวนพี่กลับไปด้วยไม่ได้เหรอ?” “อยากไปก็ไปค่ะ เฮ้ยยยย....พ่อจะผิดหวังมั้ยนะ ที่ลูกสาวของท่านหนีออกจากบ้าน พอกลับไปก็มีผู้ชายกลับไปด้วย” “ผู้ชายแบบพี่โปรไฟล์ดีนะครับ...ใครได้เป็นลูกเข