ไม่รู้ว่าความเสียใจที่หลั่งไหลมาพร้อมหยดน้ำตา จะเท่าปริมาณแอลกอฮอล์ที่สกาวดื่มอย่างไม่ถดถอยหรือเปล่า เมื่อรู้ตัวอีกทีเวลาก็ล่วงเลยไปเที่ยงคืนกว่า
จากนั้นภาพก็ตัด...
เช้าวันต่อมา
กิ่งก๋อง
เสียงกระดิ่งหน้าประตูของคอนโดผู้อำนวยการ เขานุ่งเพียงกางเกงขายาวเท่านั้น โดยที่เปลือยท่อนบนเดินมาเปิดประตูกว้าง ผู้ที่ยืนตรงหน้าทำให้ตกใจ
"มึงเป็นอะไรไอ้ค็อป ทำหน้าซีด" เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเชนที่หิ้วกาแฟขึ้นมา "วันนี้วันเสาร์กูรู้ว่ามึงต้องอยู่ห้อง กำลังจะชวนไปเที่ยว"
"มึงจะชวนกูไปเที่ยวไหน"
"คลับเปิดใหม่แถวย่านเอกมัย"
"มึงก็ส่งโลเคชันมาไม่ต้องมาหากูก็ได้"
"ก็กูแวะมาคุยธุระแถวนี้มันใกล้กับคอนโดมึง ทำตัวมีพิรุธจังเลยนะ หรือซ่อนใครเอาไว้.."
"เปล่า! กูไม่ได้ซ่อนใคร"
เสียงสูงทำให้เชนข้องใจ เขาวางกาแฟดำไว้บนโต๊ะลุกขึ้นยืนหันหน้าไปทางประตูห้องนอนที่อยู่ไม่ไกล สังเกตเห็นเพื่อนมองตามเป็นระยะอีกทั้งหายใ
