ยืมรักคืนเดียว

"สกาว แม่มึงส่งเงินมาให้อีกแล้วเหรอ" ดาวเอ่ยถามเพื่อนสนิท "อิจฉาจังคงรวยเวอร์" "เพิ่งมารวยเอาตอนนี้ กูอยู่กับยายมาตั้งแต่เด็กไม่เห็นมาสนใจใยดี ที่กูรับเงินแล้วใช้ซื้อของฟุ่มเฟือยก็เพื่อทดแทนที่แม่ไม่เคยมาดูแลไม่เคยถามไม่เคยเขียนจดหมายมาหาด้วยซ้ำ" "เอาหน่า ยังไงก็เป็นแม่ของมึงนะ" "แม่ที่ไม่มีความรับผิดชอบเหรอ..เหอะ เปลี่ยนเรื่องคุยเถอะ กูเริ่มจะหงุดหงิดละ" สกาว เด็กสาวที่โตในชนบท แต่สังคมต้องเปลี่ยนแปลงไปเนื่องจากผู้เป็นแม่ทำงานอยู่เมืองกรุงช่วงนี้ส่งเงินแถมปลดหนี้อย่างรวดเร็ว หลังจากเรียนจบมัธยมปลาย สกาวตัดสินใจมาอยู่อาศัยกับลูกพี่ลูกน้องซึ่งเป็นผู้หญิง แม้ตอนนี้เธอจะกลายเป็นคนมีฐานะ แต่เพราะยังไม่ชินกับการใช้ชีวิตหรูหรา จึงไม่อยากอยู่ลำพัง พอเหมาะกับเพื่อนสนิทที่เข้ามาอยู่กับน้าสาวเช่นกัน จึงทำให้สองคนยังคงพบปะสังสรรค์ "กลับดึกพี่มึงไม่ว่าหรือไง?" ดาวหมายถึงลูกพี่ลูกน้อง สกาวส่ายหน้าก่อนโต้ตอบ "ไม่ว่าหรอก เพราะก่อนจะออกมากูบอกพี่เมย์แล้วว่าวันนี้จะกลับดึก" "ตื่นเต้นจัง แถวนี้หรูหรากว่าร้านยาดองของลุงโขงอีก แถมผู้คนก็เยอะแยะมากด้วย" "ร้านยาดองกับผับจะเหมือนกันได้ยังไง กูศึกษามาหมดแล้วว่าถิ่นนี้แหละสนุกสุดๆ" "งั้นเรามาดื่มให้กับความก้าวหน้าพร้อมทั้งโตเป็นสาวเต็มวัย สกาวกับดาวมาแล้วจ้าาา" โต๊ะด้านข้างซุบซิบนินทาคล้ายกำลังเย้ยหยัน ทรงผมทั้งการแต่งตัวเนื่องจากชนบทไม่ได้มีสีสันหรือแนวที่เป็นล่ำเป็นสันเท่าไหร่นัก สกาวยังคงตัดผมลากไทรหรือที่ใครมองว่าเป็นสก๊อย ส่วนดาวตัดผมสั้นบ๊อบ "เที่ยงคืนแล้วเราขออนุญาตเช็กบิลก่อนนะครับ" พนักงานยื่นใบชำระเงินให้ "มาสองคนสั่งของกันเต็มโต๊ะเลย ดื่มเก่งมากเลยครับ" "เสียแค่สามพันเอง นึกว่าจะเสียเยอะกว่านี้เสียอีกนะเนี่ย" "นี่ก็ราคากลางแล้วครับคุณผู้หญิง" "โทษทีคนมันรวย อะ ไม่ต้องทอนนะ" "ทั้งสวยทั้งใจดีขอบพระคุณมากครับ" "ไม่เป็นไรค่ะไว้จะมาบ่อยๆ นะ" แม้ทรงผมกับเสื้อผ้าอาจจะไม่ตามเทรน แต่ใบหน้าของสกาวเรียกได้ว่าเป็นสาวสวยคนหนึ่งแม้เธอจะไม่แต่งแต้มเครื่องสำอางจัดเต็ม แต่ความมั่นใจเกินร้อยไม่มีคำว่าเขินอาย สองสาวมึนเมาจึงลุกขึ้นเต้นโยกย้าย ชายหนุ่มบางกลุ่มเดินเข้ามาชนแก้วทำความรู้จักมากมาย แต่สกาวเป็นผู้หญิงที่เย่อหยิ่งเกินไป "เขาอุตส่าห์มาชนแก้วคุยกับมึงทำเป็นหยิ่ง" ดาวพูดประชดใช้ไหล่สะกิดเพื่อน "ก็กูไม่ชอบไง ผู้ชายคนแรกของกูจะต้องเป็นคนที่กูเลือกเองแล้วครั้งเดียวจบกัน" "เดี๋ยวนะ..มึงจะมีอะไรกับเขาแค่ครั้งเดียวแบบไม่สานต่อความสัมพันธ์" "มึงไม่เคยได้ยินหรือไง Two night stand" "One night stand หรือเปล่า!" "เออก็นั่นแหละ" เรื่องการเล่าเรียนดาวเรียนหนังสือเก่งมากกว่าสกาวจึงคอยประคับประคองเพื่อนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวจนเรียนจบมาด้วยกัน ตึก "เดินยังไงวะ!!" เมื่อตัวเล็กถูกกระแทกจนอัดติดกำแพงจึงด่ากราด "ขอโทษทีพอดีวันนี้ดื่มหนักไปหน่อย" "ไม่เป็นไรเลยค่ะพี่เจ็บตรงไหนไหม..." "คนละโทนเสียงกับเมื่อกี้เลยนะ ฮ่าๆ" "หน้าตาดีแถมเสียงยังเสียงนุ่มอีก หนูชื่อสกาวนะคะมาจากบ้านนอก มาเป็นสาวเมืองกรุงครั้งแรก ถ้าทำอะไรผิดแปลกไปก็ขอโทษด้วยค่ะ" อีกเสน่ห์หนึ่งของสาวบ้านนอกบ้านนาคือความไร้เดียงสา แม้ท่าทางของสกาวจะจัดจ้านดื้อรั้นมาก แต่ยังคงเป็นมิตรกับผู้คนที่พูดคุย "ให้ฉันไปส่งเธอกลับโต๊ะไหม.." ชายหนุ่มหุ่นสูงหน้าตาดีพูดพลางส่งยิ้มให้ "หรือจะไปเข้าห้องน้ำก่อน" "หนูมีเรื่องจะรบกวนพี่สักอย่างได้ไหมคะ" "แค่เจอหน้ากันก็เอาปัญหามาให้เลยเหรอ" "ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ! ค..คือ..ช่วยเป็นคนแรกของหนูได้ไหมคะ แบบว่ามีอะไรกัน" "ฮะ?" "หนูจ้างพี่ก็ได้นะ พี่ต้องการเงินกี่บาท มารดาของหนูที่ไม่เคยเลี้ยงดู จู่ๆ ไม่รู้ว่าไปรวยมาจากไหน ตอนนี้ส่งเงินให้ใช้ทั้งชาติยังไม่หมดเลยมั้ง" สกาวย้อนนึกถึงความหลัง เธอเติบโตมากับผู้เป็นยายเท่านั้น ผู้เป็นแม่ไม่เคยมาเยี่ยมมาหาเพิ่งโผล่มาตอนที่เธอเรียนจบมัธยมปลายพร้อมเงินก้อนใหญ่ "ฉันเป็นสุภาพบุรุษซะด้วยสิ ไม่อาจปฏิเสธสุภาพสตรี ถ้าอย่างนั้น..อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่ลานจอดรถ ฉันจะไปรับ" พูดจบเขาก็เดินออกไป ผู้ชายอะไรหน้าตาดีแถมยังดูสุขุมนุ่มลึก แต่ตอนนี้สกาวมึนเมาเธอจำทุกอย่างได้เลือนรางเท่านั้น