วี๊วอออ วี๊วอออ
เสียงไซเรนของรถพยาบาล กำลังนำร่างที่หายใจรวยรินเพื่อเข้าการรักษา เสียงร้องไห้กอดตัวเล็กโดยที่น้ำตาน้องหน้า เมื่อถึงประตูฉุกเฉินเขาก็วิ่งตามไม่ยอมห่าง จนหมอกับบุรุษพยาบาลต้องกั้นขวางไม่ให้เข้าไปด้านใน
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
"เกิดอะไรขึ้นวะ?!" ค็อป ที่ได้รับข้อความรีบตามมาถึงโรงพยาบาล "สกาวปลอดภัยหรือยัง"
"กูไม่รู้ ฮือออ กูไม่รู้อะไรเลย"
"มึงทำใจดีๆ ก่อนนะไอ้เชน"
"กูมันเลว กูมันชั่ว กูมันเหี้ย!"
"อย่าเพิ่งโวยวายได้ไหมที่นี่โรงพยาบาล แถมยังอยู่ในมือหมอแล้วคงไม่น่าห่วงอะไร"
"แต่กูเห็นสกาวดิ้น แล้วเหมือนมีเฮือกลมหายใจสุดท้าย ถ้าหากสกาวตายขึ้นมาจริงๆ กูจะทำยังไง ฮือ กูทนไม่ได้นะเว้ยยยย"
ครั้งนี้พูดออกจากปากอีกทั้งน้ำตาที่ไหลพราก ยิ่งทำให้ค็อปเห็นได้ชัดเจนว่าเพื่อนสนิทได้หลงรักเด็กสาวคนนี้อย่างหัวปักหัวปำ
เขาไม่เคยเป็นบ้าคลั่งทั้งยังพูดจาพร่ำเพ้อพรรณนาเหมือนคนไร้สติสตางค์ ขน
