๕๑
"ถ้าทุกอย่างเป็นไปในรูปแบบที่เราคิด มัทนาจะหาทางกลับมาหานนท์อย่างแน่นอน" ธนินที่คาดการณ์ทุกอย่างเอ่ยออกมาเมื่อไตร่ตรองดีแล้ว คุณวิภาเลือกที่จะเงียบ ท่านเองก็คิดแบบที่หลานชายคนโตคิดเหมือนกัน
"ความรู้สึกของคน ไม่มีใครมารับรู้ได้อย่างลึกซึ้งเหมือนตัวเราเองหรอกนะ พี่เองก็อยากรู้เหมือนคุณย่าเหมือนกันว่านนท์คิดแบบไหน"
"ผมมาไกลเกินกว่าจะกลับไปแล้วครับ"
"ลึกๆ แล้วนนท์ยังรักมัทนาสินะ" คุณวิภาเอ่ยออกมาเสียงเรียบ ลึกๆ แล้วท่านไม่ได้อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้เลย
"ผมไม่ได้หมายความแบบนั้นนะครับ ที่ผมบอกว่ามาไกล นั่นหมายถึงว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงจนผมไม่คิดกลับไปที่จุดนั้นแล้ว"
"เพราะนนท์หมั้นกับกระต่ายแล้วแบบนั้นหรือเปล่า?"
"เรื่องนั้นเป็นเพียงข้อเตือนใจว่าผมควรพูดคำว่าไม่กลับไปหาคนเก่าได้อย่างเต็มปากครับพี่นิน" คุณวิภาและหลานชายคนโตมองหน้ากัน ครู่ใหญ่ที่ประมุขใหญ่นั่งอยู่ตำแหน่งนี้
