เขานำหมวกสานใบใหญ่มาครอบบนศีรษะให้เธอเพื่อบังแดด โขมพัตถ์โยกศีรษะของเธอไปมาอย่างเอ็นดู
“ไปกันเถอะตัวเล็ก” เขาพาเธอไปเก็บแตงกวา ถั่วฝักยาว ถั่วพู ฟักเขียวและฟักทอง ก่อนจะนำมาล้างให้สะอาดบรรจุใส่ถุง ยังมีผักอีกหลายอย่างที่ต้องเก็บ แต่โขมพัตถ์จะจัดการเป็นอย่างๆ ไป แล้วนำไปส่งขาย เขาไม่มีลูกน้อง ไม่มีคนงานเพราะไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายในสวน เนื่องจากคนเดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ได้ และชาวบ้านส่วนใหญ่ก็เป็นเจ้าของสวน มีผลผลิตของตัวเองให้เก็บขาย ไม่มารับจ้างเช่นนี้
อีกด้านหนึ่งของสวนเป็นเขตแดนติดกับที่ดินของเพื่อนบ้าน เขาปลูกหน่อไม้หวานเอาไว้ นำมาดองบ้าง ขายสดบ้าง แม่ค้ามารับซื้อถึงที่ หน่อไม้ พวกนี้แกงกับกุ้งสดหรือแกงเลียงอร่อยนักแล...
“เรียบร้อยแล้วจ้ะพี่ไข่ ถุงสุดท้ายพอดี” ผักสดปลอดสารพิษบรรจุใส่ถุงใบโตที่เจาะรูเรียบร้อย ตากน้ำค้างเอาไว้ไม่ให้ผักเหี่ยว ตอนหัวรุ่งก็ยกขึ้นรถนำไปส่งขายให้แม่ค้าได้เลย
