ความเชื่อของคนโบราณเมื่อปูเตียงแล้วก็จะมีการจัดวางข้าวของประกอบพิธีลงบนที่นอน อันได้แก่ หินบดยาหรือหินก้อนเส้า แต่งานแต่งของโขมพัตถ์และยุวธิดา บิดามารดานั้นใช้หินบดยา ซึ่งหมายถึงความหนักแน่น ต่อมาก็คือ พานใส่ถุงข้าวเปลือก งา ถั่วทองหมายถึง ความเจริญงอกงาม และขันใส่น้ำฝนคือความเย็น ความสดชื่นชุ่มฉ่ำ อีกทั้งพวกผู้ใหญ่ยังเพิ่มถุงใส่เงินเอาไว้ด้วย
“พ่อกับแม่มั่นใจในตัวของไข่นะลูก ว่าจะดูแลน้องได้เป็นอย่างดี ยังไงก็ฝากน้องด้วยนะจ๊ะ ไข่เป็นผู้ใหญ่และขยัน ลูกสาวแม่ได้แต่งงานกับไข่ถือว่ามีบุญนัก” นางจงจิตรพูดเช่นนั้นเพราะเห็นโขมพัตถ์มานานตั้งแต่เด็กๆ รู้ดีว่าเป็นคนเช่นไร บุตรสาวได้แต่งงานกับผู้ชายดีๆ เช่นนี้ถือว่าเป็นบุญนัก เขาว่า มีคู่ชีวิตดี ถือเป็นโชควาสนาของผู้หญิง
“ครับแม่” ญาติผู้ใหญ่อวยพรกันเสร็จแล้ว จึงพากันออกไปนอกห้อง ปล่อยให้คู่บ่าวสาวได้อยู่ด้วยกัน
“อุ๊ย!” ยุวธิดาอุทานเมื่อลุกแล้ว
