ตอนที่ 16
ครางออกมาNC
“ใส่ เดี๋ยวก็ต้องได้ถอดอยู่ดี”
คราม กระซิบเสียงกระเส่า สันจมูกโด่งฝังยังซอกคอระหง สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ แสนยั่วยวนเขามาทั้งคืนที่ทำได้เพียงนอนกกกอดร่างนิ่มที่หลับไหลไม่ได้สติเพราะฤทธิ์เหล้า
“พี่คราม ไหนบอกจะไปทำงาน”
เสียงของเธอสั่นระริก ยามริมผีปากอ่นร้อนไล่จูบพรมทั้งติ่งหู ปรางแก้มเนียน มือล้วงล้ำยังแผ่นหลังนวลเนียน และเลื่อนบีบเคล้นมายังสองเต้าอวบ ไล่หยอกเย้ายอดสีกุหลาบให้แข็งชูชันใต้ผ่ามือ
“เมื่อคืนพี่ยังไม่ได้ลงโทษเลย ขอพี่กินออมแปปเดียว”
เขากระซิบเสียงแหบพร่า ริมผีปากร้อนบดขยี้ยังเรียวปากจิ้มลิ้มช่วงชิงลมหายใจ บดคลึงแนบชิดและเร่งเร้าจนเธอต้องเผยอปากออก ให้ลิ้นสากตวัดต้อนลิ้นเล็ก ตวัดรัดให้ดูดดื่มแนบแน่น มืออีกข้างไล้ขย้ำสะโพกงาม
เขาจูบเธออย่างหนักหน่วง และอ้อยอิ่ง ก่อนเว้นจังหวะพัก ถอดถอนริมผีปากออกให้เธอได้หยุดหายใจ ก่อนจะบดขยี้จูบลงไปอีกครั้ง
เสื้อ
