ตอนที่ 14
เป็นห่วงน้องสาว
ว่าแต่เขามาที่นี่ทำไม?
พี่คราม!!!!
“เหมือนเขาจะเดินมาที่โต๊ะเรานะออม และมองมาทางแกด้วย” ปิ่นสะกิดและกระซิบเบาๆ
“พี่ครามเพื่อนของพี่อัฐที่อยู่ข้างบ้านชั้นไง”
อรวรรณ จำต้องกระซิบกลับ เมื่อร่างสูงเดินเข้ามาใกล้ และสบตาคู่สีถ่านที่มองด้วยสายตาลุ่มลึก
“วะ..ว้าวจริงด้วย ก็ยังว่าอยู่หน้าคุ้นๆ แต่เหมือนจะหล่อขึ้นนะเนี่ย!!” ป่าน ป้องปากอุทานด้วยสายตาวาววับ เมื่อหน้าหล่อเหลาเดินมาใกล้ และยิ้มทักทาย
“พี่ครามนี่เอง จำป่านได้มั้ยคะที่เคยแวะไปติวที่บ้านออมบ่อยๆ” ป่าน ปราดไปแตะแขนเขาเมื่อเดินมาใกล้
“จำได้ครับ”
คราม ตอบเสียงนุ่ม ปากหยักได้รูปยิ้มละไมเล็กน้อย
“พี่ครามจะมารับออมเหรอ?”
วัฒน์ เอียงคอถาม อรวรรณ อย่างสงสัย จนหน้าแทบจะชินกับปรางแก้มเนียนของเธอ โดยไม่สังเกตว่าสายตาคู่สีถ่านนั้นมองอย่างขุ่นเคือง
“พี่อัฐน่าจะให้มารับ”
เธอจำต้องตอบกลับ แม้เธอจะเอ
