บ่วงเสน่หาภรรยาขัดดอก

พูดแล้วไม่คืนคำ

วันต่อมา...

น้ำมนต์ก็ทำตามสัญญาที่ได้ให้ไว้กับพีรวัชร์ เธอเดินทางมาพบเขาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบเล็ก ต่อจากนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เธอก็พร้อมเดินหน้าสู้ต่อ เพื่อครอบครัวของเธอ และเมื่อเรื่องนี้จบสิ้นลง ทุกอย่างจะเป็นความลับที่มันตายไปกับใจของเธอ

ในขณะที่นั่งรอพีรวัชร์ น้ำมนต์ก็มองไปรอบๆ อย่างเลื่อนลอย เธอไม่รู้เลยว่าคำว่าต่อไปนี้ชีวิตของเธอจะเป็นของเขา มันหมายถึงเธอต้องทำอะไรแค่ไหน เธอนั่งรออยู่สักพัก เสียงของนายหัวหนุ่มก็ดังขึ้น

“นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว” ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงอยากจะยั่วเย้าผู้หญิงคนนี้ เธอคือคนที่น่าค้นหา

“ฉันเป็นคนพูดแล้วไม่คืนคำค่ะ ว่าแต่จะให้ฉันทำอะไรบ้าง แล้วก็จะให้ฉันอยู่ที่ไหน” น้ำมนต์ไม่ยอมแสดงท่าทางหวาดหวั่นให้พีรวัชร์เห็นแม้แต่น้อย สิ่งที่เธอแสดงออกมีเพียงความแข็งแกร่งที่จะไม่หวั่นไหวแม้ปัญหาเข้ามามากมายเพียงใดก็ตาม

“อยู่ที่บ้านของฉัน” คำตอบของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวถึงกับรู้สึกหวั่นใจขึ้นมาทันที

“อยู่ที่บ้านนายหัว แล้วฉันต้องทำอะไรบ้างคะ” ความใจดีสู้เสือกลับมาอีกครั้ง

“ก็ทำตามที่ฉันสั่ง ก็แค่นั้น” พีรวัชร์ยักไหล่สบายๆ

“แล้วบ้านนายหัวอยู่ที่ไหนคะ” เมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาพูด น้ำมนต์ก็เอ่ยถามถึงที่พักของตนเองทันที

“ตามฉันมา” สิ้นเสียงของพีรวัชร์ หญิงสาวก็คว้ากระเป๋าใบเล็กเดินตามไปอย่างว่าง่าย

น้ำมนต์เดินตามนายหัวหนุ่มมาเรื่อยๆ สายตาของเธอมองไปที่แผ่นหลังอันแข็งแกร่งของเขา เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอมันคือเรื่องจริง คนอย่างนายหัวพีรวัชร์ มีทุกอย่างสมบูรณ์แบบ มีผู้หญิงทุกคนพร้อมเข้าหา แต่ทำไมเขาถึงยอมรับเงื่อนไขที่เธอหยิบยื่นให้ ซึ่งเธอก็ไม่ได้สะสวยมากแต่อย่างใด เธอคือผู้หญิงที่เพิ่งจะผ่านวัยที่เรียกว่าเด็กกะโปโลมาไม่นาน ในขณะที่เขาคือนายหัวผู้ทรงเสน่ห์ แต่น้ำมนต์ก็ไม่อยากจะเสียเวลาคิดอะไรอีกแล้ว เธอได้แต่หวังว่าทุกอย่างมันจะจบโดยเร็ววัน คนอย่างนายหัวพีรวัชร์ไม่มีทางติดใจเธออย่างแน่นอน

“เธออยู่ที่ห้องข้างฉัน หน้าที่ของเธอคือดูแลบ้านหลังนี้และก็ดูแลฉัน ต่อไปนี้จะไม่มีแม่บ้านมาทำงานที่นี่ เพราะฉะนั้นงานบ้านทุกอย่างในบ้านหลังนี้ เธอต้องเป็นคนรับผิดชอบ” พีรวัชร์อธิบายทุกอย่างอย่างชัดเจน