เช้าวันต่อมา...
ร่างบางลืมตาขึ้นมาเพราะแสงที่สาดส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องของชายหนุ่ม เธอลืมตาขึ้นมา พร้อมกับความทรงจำที่ชัดเจนของเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืน น้ำมนต์ตั้งสติก่อนสักพัก ก่อนที่จะหันมามองชายหนุ่มที่ยังหลับพริ้มอยู่ข้างๆ เธอ ใบหน้าของเขาตอนนี้มันดูราวกับรูปปั้นเทพบุตรกรีกก็ไม่ปาน เธอจึงแอบมองเขาอยู่สักพัก ก่อนที่จะลุกขึ้นจากเตียงด้วยความทุลักทุเล
ความเจ็บปวดจากส่วนล่างของเธอ มันยืนยันถึงสิ่งที่เกิดทั้งหมดเมื่อคืนชัดเจน เธอไม่ได้เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะเธอทำใจไว้แล้ว ต่อจากนี้ต่างหากล่ะที่จะทำให้เธอลำบากใจ ผู้หญิงเราลองได้เป็นของใครแล้ว ก็จะอยากเป็นของผู้ชายคนนั้นเพียงคนเดียว แต่เรื่องระหว่างเธอกับเขามันไม่มีทางลงเอยอย่างนั้น สิ่งที่ต้องทำหลังจากนี้ก็คือระวังใจของเธอไว้ให้ดี อย่าเผลอไปหลงรักคนที่ไม่ควรรักอย่างนายหัวพีรวัชร์ก็พอ นี่คือสิ่งที่น้ำมนต์ต้องเตือนตนเองอย่างหนัก
