เวลาแห่งความสุขสมดื่มด่ำไปจนถึงเวลาเกือบบ่าย พีรวัชร์ยังไม่ยอมปล่อยหญิงสาวให้ออกไปไหน เขาห่วงว่าเธออาจจะหิว เขาจึงโทรไปสั่งให้เลขาของเขาจัดการส่งอาหารที่รีสอร์ทมาให้ เพราะสภาพของหญิงสาวตอนนี้แม้แต่จะยืนให้ไหวก็คงยาก เธอคงไม่มีเรี่ยวแรงทำอาหารให้เขารับประทานอย่างแน่นอน
กว่าที่ทั้งสองจะได้รับประทานอาหารเช้า ก็เป็นเวลาเกือบบ่ายสาม ตอนนี้แทบทุกอณูของร่างบาง พีรวัชร์สำรวจมันไปเรียบร้อยแล้ว ร่องรอยรักสีกุหลาบถูกฝากไว้หลายจุดบนร่างของหญิงสาว ตอนนี้แทบจะเรียกว่านี่คือการฮันนีมูนของคู่รักข้าวใหม่ปลามันแล้ว หากไม่คำนึงถึงความจริงที่ว่า น้ำมนต์ก็แค่ผู้หญิงขัดดอกของพีรวัชร์เท่านั้น
“กินเยอะๆ นะ คืนนี้เธอต้องใช้พลังงานอีกเยอะ” พีรวัชร์เอ่ยกับหญิงสาวด้วยแววตากรุ้มกริ่ม
“นี่นายหัวยังไม่เบื่ออีกเหรอ ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน” น้ำมนต์เอ่ยออกมาด้วยความเหนื่อยใจ แต่ก็ยังไม่กล้าสบตาพ่อเลี้ยงหนุ่มอยู่ดี
“ไม่ห
