"อื้อ! อย่านะพี่เสือ เอามือออกไปนะอ๊ะ...อื้อ!"
เขาไม่ปล่อยให้ฉันเอื้อนเอ่ยใด ๆ ออกมาประท้วงเขาได้ เขาปิดปากฉันไว้ด้วยจูบที่ป่าเถื่อน เช่นกันกับนิ้วเรียวที่รุกล้ำล่วงเกินฉันในตอนนี้ เขาขยับปลายนิ้วเข้าออกช้า ๆ จนฉันต้องหุบเกร็งและพยายามหนีบเรียวขาเข้าหากัน
เขาลุกยืนเต็มความสูง ในขณะที่ปากและนิ้วก็ยังปฏิบัติอย่างหยาบคาย เขายกเข่าข้างซ้ายแทรกเข้ามา แยกเรียวขาของฉันให้กลางออกเพื่อเปิดทางให้เขาได้รุกล้ำเข้ามาภายในตัวฉันได้สะดวกขึ้น
ร่างสูงที่คร่อมโค้งลงมา ทั้งจูบทั้งขยับนิ้วเรียวเข้าออกในตัวฉันไม่หยุด ทำให้ฉันหมดหนทางจะเอาตัวรอดได้ ฉันจึงทำได้เพียงปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาอาบสองแก้มอย่างพ่ายแพ้และปล่อยให้เขาล่วงเกินจนพอใจ
"เห็นไหม...ว่าร่างกายของพระพาย มันยอมรับสัมผัสของพี่ขนาดไหน" เขาถอนจูบออก แล้วพูดออกมาด้วยเสียงแหบพร่าราวกับกระซิบ นิ้วเรียวยาวของเขาก็ถูกถอนออกมาอย่างช้า ๆ เขานั่งลงคลุกเข่าลง
