"มึงเป็นบ้าเหรอ?"
ประโยคคำถามจากพี่ชายฝาแฝดที่นั่งมองซันนอนกลิ้งเกลือกไปมา โซ่ทนเห็นซันในสภาพนี้มาหลายวันจนเบื่อหน่ายเเล้ว นอกจากไม่เอาเรียนเเล้วงานการก็ไม่เอาอะไรทั้งนั้น นี่ก็เรียนใกล้จบกันเเล้วเหลืออีกไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ เสาหักที่ต้องกลับบ้านไปดูแลกิจการต่อยังอยู่ในสภาพคนไม่เอาไหนอยู่เลย ขืนเป็นแบบนี้ย่อมไม่ส่งผลดีอย่างแน่นอน
"หมิวมันไม่ยอมมาหากูเลยว่ะแม่ง"
ซันที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สักพักโวยวายสุดท้ายก็มานั่งหงอย เพราะหลังจากวันนั้นเขาก็ทำท่างอนหมิวคืน นั่นเพราะเขาไม่รู้ว่าตนทำสิ่งใดผิด จู่ๆ หมิวก็กลายเป็นแบบนั้น เขาโมโหนี่ เลยพูดไม่คิดออกไป
"มันคงมามั้ง ทำไมมึงถึงโง่ขนาดนี้วะ" คนเป็นพี่ได้แต่ส่ายหน้า
"แต่กูไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะเว่ย ไม่รู้มันเป็นอะไร"
ซันเอ่ยหน้าเศร้า แต่ก็ยังไม่ยอมลุกขึ้นจากพื้น เขาในตอนนี้ไร้ซึ่งชีวิตชีวาแบบสุด ๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไม่มีหมิวคอยบ่นคอยสอน หรือเป็นเพ
