"ไปบอกมันทำไม? "
หมิวดุเจย์เดนที่นั่งข้างกายเธอในตอนนี้ เธอไม่อยากเจอหน้าเขา และยิ่งไม่พร้อมที่จะเจอ หากแต่ไม่อาจเลี่ยงได้ หลังจากที่เธอตื่นนอนก็อาบน้ำแต่งตัวเข้าเรียนโดยไม่คิดจะปลุกเขาอย่างเช่นทุกวันที่ผ่านมา
เธอตัดสินใจแล้วว่าจะเว้นระยะห่างจากซันให้มากขึ้น อะไรที่เลี่ยงได้ก็ควรจะเลี่ยงเสียที อีกไม่นานก็จะเรียนจบกันแล้ว เธอก็คงจะไปตามทางของเธอ ส่วนซันเองก็ควรจะไปหาสิ่งที่ตัวเองชอบและทำมันได้สักที ไม่เอาไหนมาก็หลายปี ถึงเวลาที่ต่างคนต่างไปได้แล้ว
"ทะเลาะกันเหรอ?" หนุ่มลูกครึ่งตัวโตข้างกายเอ่ยถามเธอ
"เปล่าหรอก"
เธอโกหก เธอกับซันหากไม่ทะเลาะกันมีหรือจะอยู่ห่างกันได้ แต่เธอแค่ยังไม่อยากพูดถึง และยิ่งไม่อยากอธิบาย เจย์เดนเองก็สังเกตสีหน้าที่ผิดแปลกไปจากเมื่อก่อน เพียงเท่านี้เขาก็รู้แล้วว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองนั้น เป็นไปในแนวทางไหน เขาจึงทำเพียงพยักหน้าและนั่งทำงานต่อ
"เรียนเสร็จไป
