สองวันต่อมา
08.30 น.
วันนี้สีหราชรู้สึกไม่ค่อยดีกับร่างกายนัก อาจเพราะช่วงนี้เขานอนดึก และดื่มหนัก และต้องตื่นเช้ามาทำงาน วันนี้เป็นอีกวันที่ชายหนุ่มรู้สึกไม่สดชื่นเท่าไร แต่ก็ต้องปั้นหน้ามาเจอลูกน้องที่ทำงานและทำเหมือนว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไร บนเก้าอี้ประจำตำแหน่งผู้บริหารสูงสุดมีร่างสูงใหญ่นั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์เพื่อดูงานต่าง ๆ ที่ยังค้างคาและที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต สีหน้าของเขาเรียบนิ่งไม่บ่งบอกความรู้สึกใด ๆ ก่อนเสียงโทรศัพท์ของบริษัทจะดังขึ้น เขายกหูขึ้นมา
“ครับ?”
(คุณสีหราชคะ คุณลูกแก้วมาหาค่ะ ตอนนี้เธออยู่หน้าห้องทำงานของคุณ)
“...!”
สีหราชตกใจ ใบหน้าของเขาฉายความเลิกลักและทำตัวไม่ถูก ใจหนึ่งก็ดีใจ ส่วนอีกใจก็กังวลว่าลูกแก้วมาหาเขาเรื่องอะไร
“ห...ให้เข้ามาได้”
(ค่ะ)
สีหราชวางสาย เขายืนขึ้นทันทีก่อนจะจัดเสื้อสูทของตัวเอง ก้มมองความเรียบร้อยของร่างกาย และฉับพลันประตูก็เปิดออกพ
