ไม่เกลียดผมแล้วใช่มั้ย

1205 คำ

“ป้านีดูแลเรือนหอให้เราอย่างดีเลยนะ ส่วนลุงพลสามีของป้านีแกช่วยดูแลสวนให้” “อ๋อ...ค่ะ” “ตาพลออกไปหาซื้อต้นไม้ข้างนอกน่ะค่ะ เย็นๆโน่นแหละถึงจะกลับ” “งั้นเดี๋ยวป้าทำอาหารเย็นให้ด้วยนะครับ เอาเป็น สเต๊กล่ะกัน เราจะกินมื้อเย็นที่บ้านกัน” “ได้ค่ะ เดี๋ยวป้าทำสุดฝีมือเลย” “งั้นเราขึ้นข้างบนกันเลยดีกว่าที่รัก” เขากอดไหล่เธออย่างถือวิสาสะ เพื่อจะพาเดินไปที่บันไดบ้าน เธอรั้งฝีเท้าไว้ “อะไรอีกครับที่รัก...ไหนบอกอยากเห็นห้องนอนผมไง ชั้นสามโน่นแน่ะ” “อะไรของคุณ!” อะไรกัน พาเข้าบ้านปุ๊บ ก็จะฉุดขึ้นเตียงเลยเหรอ จะไวไฟไปไหนยะ “ทำไมต้องขึ้นไปข้างบนกับคุณด้วย คิดอะไรอยู่เนี่ย” “เปล่านะ ไม่ได้คิดอะไร” “นี่ เห็นแววตาก็รู้แล้ว” ทัดเทพหน้าหงอเล็กน้อยที่ถูกจับได้ เลยรีบเบี่ยงประเด็นซะ “ก็...เขาเจ็บแผลนะตัวเอง...เจ็บมากเลย...ซู๊ดดดด...ซี๊ดส์” “อุ๊ย! เห็นคู่รักหยอกกันแบบนี้แล้วป้าฟินเบาๆค่ะ งั้นป้าขอตั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม