“อ๋อยอี๊อ๋อย โอย โอย โอย ฮิ๊ววววว” ปากก็ตะโกนร้องเพลงไปด้วยอย่างไม่กลัวใครจะด่าทอหรือเอาขวานมาจามประตูห้อง
“อาอียะ...อะ อะ อะ” เสียงร้องที่ไร้ซึ่งความไพเราะอยางสิ้นเชิงของเธอทำให้ผู้ชายคนหนึ่งถึงกับยืนอึ้ง...
‘นี่มันตัวอะไรวะเนี่ย???’
และพอเธอเต้นส่ายแบบทะลึ่ง ๆ เธอกลับหัวเราะเหมือนคนบ้า ปรบมือให้ตัวเองซะงั้น ก่อนจะหันมาเห็นเขายืนทื่ออยู่ด้านหลัง แล้วอุทานลั่นด้วยความตกใจสุดขีด
“อุ๊แม่เจ้า!!!!”
จากนั้น เขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างหนัก ลืมความเจ็บช้ำที่เพิ่งได้รับมาเสียสนิท
“เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?????”
“ก็...ไม่นาน...ฮ่าๆ”
“ฮึ่ย!” พิมพ์ใจเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน วิ่งไปหยิบมือถือขึ้นมาปิดเพลงเสีย ก่อนจะหันมาโจมตีเขาอีกรอบ
“ทำไมไม่เคาะประตูล่ะ เผื่อฉันแก้ผ้าเต้นรูดเสาอยู่จะทำไงห๊า”
“ฮ่า ๆ ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมก็ฝันร้ายน่ะสิ” เขาเดินไปทิ้งตัวนั่งที่โซฟา หยิบขนมขบเคี้ยวไปฉี
