“ก๋วยจั๊บโบราณพิเศษที่หนึ่งค่ะ” เธอเลือกดินเนอร์ในค่ำคืนนี้ที่ตลาดเปิดท้ายนั่นล่ะ เข้าร้านก๋วยจั๊บตรงสุดทางเดินในซอยหนึ่ง ซึ่งเป็นร้านที่เปิดในตึกพานิชย์
“เฮ้อ...ซูดดดดด” เธอดูดน้ำดังจ๊วบจนเกือบค่อนแก้ว เพื่อดับความกระหายและความเนื่อยล้าจากการเดินมาราธอนมาไม่ต่ำกว่าสามชั่วโมง
“เฮ่อ...เมื่อไหร่จะได้สั่ง...สองที่กับเขาบ้างนะ...ป่านนี้คู่นั้นไปถึงสวรรค์ชั้นไหนกันแล้วล่ะ”
เธอไม่ได้อิจฉานะ...ก็แค่หมั่นไส้ที่พวกเขากำลังมีความสุขกันอย่างไม่เกรงใจคนโสดเช่นเธอ...ก็เท่านั้นเอง
“กินคนเดียว เที่ยวคนเดียว เดินคนเดียว มันก็ดีเหมือนกันนะ...ไม่ต้องเถียงกับใครให้วุ่นวาย”
หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโพสสเตตัสนี้ลงในแฟนเพจของร้านกาแฟห๊อมหอม ขณะนั่งอยู่ในร้านกาแฟแห่งหนึ่งที่ตกแต่งร้านในสไตล์วินเทจได้อย่างน่ารัก
พิมพ์ใจเช็คอินร้านกาแฟด้วยเพจร้านกาแฟเช่นเดิม พร้อมรีวิวรสชาติของกาแฟพอหอมปากหอมคอ
“รสชา
