“เอ๊ะ...” ไลน์ผุดเตือนขึ้นมาในตอนนั้นเองว่ามีคนส่งสติ๊กเกอร์มาให้เธอ “นะ...นายนั่นนี่”
หัวใจเธอเต้นรัวอีกแล้ว เมื่อรู้ว่านายทัดเทพเป็นคนส่งสติ๊กเกอร์มาให้เธอ
“ส่งอะไรมาอีกล่ะ” เธอคิดไม่ตกว่ามันอาจเป็นตัวผายลมหรือโถส้วมอีกตามเคย หากแต่พอเปิดออกดู เธอกลับตกใจตาค้าง “สติ๊กเกอร์บอกรัก...อะ...อะไรเนี่ย”
เขาส่งสติ๊กเกอร์บอกรักมาหลายแบบทีเดียว ทำเอาเธอหูอื้อตายลายคล้ายจะเป็นลม ก่อนเขาจะหยุดส่งไปสักนาที แล้วตามด้วยข้อความ...
เฮ๊ย! ขอโทษที ส่งผิดว่ะ
วินาทีนี้ เธอล่ะอยากจะขว้างโทรศัพท์ทิ้งให้รู้แล้วรู้รอด หากเขาไม่โทรเข้ามาซะก่อน
“เฮ๊ยพิมพ์! โทษที ๆ จะส่งให้เดียร์น่ะ ไม่ได้เข้าใจผิดใช่มั้ย”
ถามมาได้ เธอล่ะอยากจะฆ่ามันจริง ๆ
“อืมมมม...โทรมาทำไม?”
“โห เสียงแข็งเชียว งอนป๊ะเนี่ย”
“งอนอะไร!” เออ...งอน...แล้วไง...จะง้อเหรอ...ก็ไม่นี่ แล้วยังจะโทรมาทำให้อารมณ์เสียเข้าไปอีก “ถ้าไม่มีอะไรวางนะ”
