กลเกมสวาท บทที่ 3
1072 คำ
อยากพูดอะไรก็พูดไป! จินดามณีกำหมัดแน่น เธอรู้สึกขยะแขยงและอยากสำรอกสิ่งที่เขาพูดออกมาและมันกำลังทิ่มแทงเข้าไปในหู เขากับพี่สาวของเธอจะไปทำอะไรที่ไหนมันก็เรื่องของเขา เธอไม่เห็นอยากรู้และไม่ปรารถนาจะรับรู้มันเลยสักนิด
“ผมชอบเสียงร้องครวญครางของคุณนะพริซซี่”
เขาเหลือบมองหญิงสาวและส่งสายตาหื่นกระหายที่จินดามณีเห็นแค่แว่บเดียวเธอก็รีบหรุบเปลือกตาลงต่ำเพราะไม่อาจทนเห็นความหยาบคายจากผู้ชายหลังพวงมาลัยได้
“ว่าไง...ที่เงียบไปเพราะคงกำลังคิดถึงมันอยู่ล่ะสิ...เซ็กส์แบบดิบ ๆ ...ออรัลเซ็กส์ หรือว่าเซ็กส์แบบแปลก ๆ ที่คุณเคยร้องขอให้ผมทำกันล่ะ”
จินดามณีส่ายหน้าทั้งน้ำตาพร้อมทั้งกดจิกปลายเล็บลงบนหลังมือที่ต่างประสานกันแน่น หญิงสาวกัดฟันและบอกตัวเองว่าต้องอดทน อย่าได้แม้แต่จะปริปากถกเถียงผู้ชายบ้าเลือดคนนี้
นานนับชั่วโมงที่รถแลมบอร์กกินีคันหรูแล่นออกมาจากกรุงลอนดอนด้วยความเร็วสูงในอัตราปกติของรถซูเปอร์คาร์มุ่งหน้าไปยังทางเหนือของเมืองหลวงแห่งอังกฤษ จินดามณีเห็นป้ายบอกทางมุ่งหน้าไปยัง ยอร์ค แล้วใจหาย นี่เขากำลังพาเธอไปยังยอร์คเชีย
หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาเรือนเล็กบนข้อมือก็เห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบห้าทุ่มซึ่งสำหรับเธอมันเป็นเวลาดึกมากและเธอก็ไม่ชินกับการนอนดึกขนาดนี้
เอี๊ยด!
เสียงล้อรถบดกับพื้นถนนทำให้จินดามณีที่กำลังนึกอะไรอยู่ในใจต้องหยุดชะงักด้วยความตกใจอีกครั้ง หญิงสาวมองไปรอบ ๆ ก็เห็นแสงไฟส่องสว่างและภาพของสถานที่นั้นชัดเจนอยู่ในดวงตาของหญิงสาว
มันเป็นปราสาทขนาดใหญ่โอบล้อมด้วยสวนดอกไม้ซึ่งเธอเห็นว่ามันเป็นสีม่วงชัดเจน...ดอกไฮเดรนเยีย เบ่งบานอยู่รายรอบปราสาทท่ามกลางราตรีที่แสงจันทร์ส่องสว่าง
“ลงมา!”
เคนกระแทกเสียงใส่หญิงสาวตอนที่ประตูรถถูกเปิดออก จินดามณีนั่งนิ่งเพราะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีกระทั่งแขนเรียวถูกมือหนากระชากจนร่างเล็กเซออกมาจากรถ
บทที่ 3
“เอ๊ะ!...นี่คุณ เบา ๆ หน่อยได้มั้ย!”
ร่างเล็กตวาดใส่อย่างเหลืออดแต่ดูเหมือนมันยิ่งจุดโทสะให้คนตัวใหญ่หัวเสียมากยิ่งขึ้น
“อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสานะพริซซี่! จำไม่ได้หรือว่าเราเคยมาที่นี่กันออกจะบ่อย”
จินดามณีตาโตแต่เธอไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้เพราะเกรงว่าจะทำให้เขายิ่งฉุนเฉียว ขืนเธอบอกว่าไม่เคยมาเขาคงหาว่าเธอโกหกและได้ประเคนฝ่ามือลงบนหน้าเธออีกเป็นแน่
“ไง...เริ่มจะจำได้ล่ะสิ”
เคนพูดพร้อมทั้งดึงร่างบางเข้าไปปะทะอกกว้าง กักตัวเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา วินาทีนั้นเองที่ทำให้หญิงสาวยิ่งมองเห็นความหล่อเหลาของเขาชัดเจน
เธอรู้นิสัยของพี่สาวฝาแฝดอย่างหนึ่งนั่นคือน้ำเพชรมักเป็นคนขี้เบื่อแต่เธอแทบไม่รู้เรื่องการคบผู้ชายของน้ำเพชร เธอไม่เคยเข้าไปยุ่งย่ามกับเรื่องส่วนตัวของพี่สาวและไม่เคยรู้ด้วยว่ามีใครบ้างอยู่ในคอลเล็คชั่นของน้ำเพชร
แต่สำหรับเคน แม็คไนต์ เขาคงเป็นชาวอังกฤษ ที่สำคัญเขาหน้าตาดีมาก หล่อจัดแต่ปากจัดจนไม่หญิงสาวแทบไม่อยากคิดเลยว่าเขาช่างไม่เป็นผู้ดีสมกับที่เป็นชาวอังกฤษเลยแม้แต่น้อย
“คุณยังไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้หรอก พริซซี่...เดี๋ยวคุณจะได้พูดในสิ่งที่คุณต้องพูด ยังมีเวลาอีกเยอะสำหรับผู้หญิงเลว ๆ อย่างคุณ!”
เขากระแทกเสียงดุดันตอนท้ายก่อนกระชากร่างบอบบางให้ตามเข้าไปในปราสาทสุดอลังการท่ามกลางทุ่งดอกไม้อาบแสงไฟและแสงเงินยวงของดวงจันทร์
จินดามณีเก็บกลั้นน้ำตาแต่ไม่อาจเก็บอาการสั่นระริกในทุกอณูของร่างกายตอนเขาลากตัวเธอเข้าไปในปราสาทที่มีหนทางเข้าลึกล้ำ มันเหมือนเขาวงกตที่มีทางปูด้วยอิฐและหินคดเคี้ยวทั้งเงียบสงบจนเธอแทบไม่อยากคิดว่าจะมีใครมาช่วยได้ตอนนี้
ถ้าเธอร้องออกไปเขาอาจจะฆ่าเธอทิ้งเสียที่นี่ก็เป็นได้ ช่างเป็นโชคร้ายของเธอที่ต้องมาเจอกับผู้ชายบ้าคลั่งอย่างเคน แม็คไนต์ เขาเป็นใครเธอไม่เคยรู้ รู้อย่างเดียวว่าเขากำลังทำให้เรื่องทุกอย่างยุ่งยากมากขึ้นทุกที เธอมาที่นี่ก็แค่ตั้งใจจะมาช่วยปลดทุกข์ให้พี่สาวแต่กลับกลายเป็นว่าต้องมารับหน้ากับปัญหาใหญ่แทนน้ำเพชร
“เคน...ปล่อยฉันนะ!”
จินดามณีร้องออกมาอีกครั้งเมื่อเธอถูกเขาลากตัวมาถึงห้องหนึ่ง มันกว้างขวางก่อนที่เขาจะเหวี่ยงเธอลงบนที่นอนกว้างแล้วโถมตัวตามลงมานั่งคร่อม กดเธอไว้ใต้ร่างพร้อมทั้งกดข้อมือทั้งสองของหญิงสาวเอาไว้ข้างตัว
“คุณนี่มันเลวยิ่งกว่าโสเภณี ทำเป็นจำผัวตัวเองไม่ได้ทั้งที่ไม่ได้เห็นหน้ากันแค่หนึ่งเดือน”
เคนพูดเสียงลอดไรฟันก่อนที่จะใช้มือข้างหนึ่งบีบคางเรียวของหญิงสาวและมองด้วยความเคียดแค้น
“เคน...ฉันไม่...”
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น!” เขาตวาดจนหญิงสาวสะอึก มีแต่น้ำตาเท่านั้นที่ช่วยเธอได้ จินดามณีกลัวจนไม่รู้จะทำยังไงแต่ตอนนี้ร่างของเธอถูกชายหนุ่มกดไว้ด้วยลำตัวของเขา
มันทั้งหนักอึ้งแต่อะไรก็ไม่ทำให้หญิงสาวเจ็บปวดได้เท่ากับความกักขฬะที่เขากำลังสาดความดิบเถื่อนใส่เธออย่างไม่ปราณี รอยยิ้มแสยะผุดขึ้นบนริมฝีปากหยักหนา ใบหน้าหล่อเหลาน่าพรั่นพรึงยิ่งกว่าซาตานกางปีกและกำลังจะสูบวิญญาณของเธอ เคนโน้มใบหน้าลงต่ำและกดเสียงแหบห้าวของเขาเหมือนกำลังเก็บกดอารมณ์เต็มที่
- ผู้เขียน
